Donderdag 2 juni was het dan zover, José en ik, Yvonne Bek, gaan naar Spitsbergen, (Longyearbyen om precies te zijn) voor de Arctic Marathon.

Om kwart over 3 ging de wekker want vanwege de chaos op Schiphol werd ons aangeraden om er 3 uur van te voren te zijn. Die chaos viel gelukkig best mee. We waren na een uur ingecheckt en door de douane. Toen nog 2 uur in die vroegte een beetje hangen, thee en koffie drinken, broodje eten en gezellig kletsen. De vlucht was prima en na ruim 4 uur vliegen verschenen de eerste eilanden van Spitsbergen. Wat een overweldigend gezicht was dat, al die witte eilanden in die blauwe zee. We zaten met allemaal hardlopers in het vliegtuig. Veel hadden hun hardloopspullen als handbagage bij zich en dat was maar goed ook want er was toch 1 dame wier koffer in Amsterdam was achtergebleven.

Het was erg mooi weer in Longyearbyen. Totaal geen kou, wat ik toch wel een beetje verwachtte. Mijn winterjas kon dus in de koffer blijven en met een vest aan gingen we op stap om het dorp en omgeving te verkennen. Helaas blijkt ook hier de klimaatverandering te zijn toegeslagen want van het verwachte ijslandschap was weinig te zien. De bergen hadden alleen op de toppen nog sneeuw en de meren bleken ook bijna geen ijs meer te bevatten, iets wat door de organisatie nog niet was meegemaakt. Hierdoor kreeg alles in plaats van een arctische uitstraling meer de uitstraling van een maanlandschap. Er wonen in Longyearbyen in deze tijd van het jaar ongeveer 2500 mensen en er staan 2000 sneeuwscooters door het hele dorp verspreidt. Verder loopt alles natuurlijk bovengronds en staan er op de berghellingen allerlei restanten van de steenkoolmijnen. Kortom, het ziet er allemaal een beetje rommelig uit. Onze verkenning van het gebied bleef ook beperkt tot het dorp, want het dorp mag je alleen uit met een geweer. Ja, er schijnen hier echt soms ijsberen te komen. Braaf als we zijn, hebben we ons dus alleen in het dorp begeven. Uiteindelijk belandden we op een terras met 2 andere dames. Hier zaten 4 van de 6 60-plussers die mee zouden doen aan de marathon.

’s Avonds hadden we een diner in het cultuurhuis, heerlijk gegeten. Om ongeveer half 11 was dat klaar en toen gingen we toch wel een beetje moe terug naar ons verblijf. En dan kom je buiten en dan is het nog klaarlicht. Dat was echt zo bijzonder. Geen schemer, nee, de zon schijnt gewoon. Ook ’s nachts om 1 uur als je het gordijn opzij doet om te kijken of het nog steeds zo is. De zon schijnt er deze tijd van het jaar 24 uur. Zo leuk!

Vrijdagochtend moesten we om 9 uur klaar staan voor onze excursie met de husky-honden. Deze bleek helaas niet over sneeuw en ijs te gaan omdat dat er gewoonweg niet meer was, dus het werd een tocht gewoon over de weg. Niet echt heel spannnend maar wel heel leuk om een keer gedaan te hebben. Deze honden zitten in grote kennels bij elkaar en als je daar aankomt, worden ze dolenthousiast omdat ze dan weten dat ze weer mogen gaan rennen. Nu moeten jullie weten dat ik helemaal niets met honden heb, dus ik vond het best spannend. Helemaal toen we kennis met ze mochten gaan maken. Ik heel stoer naar een hond toe, beetje aaien en toen werd dat beest helemaal blij. Nou ik niet dus, dus ik heb maar weer wat afstand genomen, ha,ha. Enfin, de tocht was wel heel leuk dus dat kan ik afvinken van mijn bucket-list.

’s Middags hadden we weer vrij en omdat het nog steeds heerlijk weer was, zijn we weer gaan wandelen. ’s Avonds om 7 uur werden we met de bus opgehaald en voor de pasta-party naar Camp Barentz gebracht. Hier staat een replica van het onderkomen van Willem Barentz, waar hij de winter doorbracht voordat hij aan de terugtocht naar Nederland begon en door ziekte overleed. Zo jammer, overleef je Spitsbergen in de winter, ga je dood op je boot. Voordat we de bus uit mochten, kregen we allerlei instructies wat te doen als er een ijsbeer gesignaleerd werd. Onder begeleiding van mensen met grote geweren mochten we dan eindelijk naar de tenten voor ons eten. Hier werden ook de startnummers uitgedeeld en kregen we de laatste up-date van het te verwachte weer. Nou, dat voorspelde niet veel goeds. Regen, sneeuw, veel wind en kou. Het kledingadvies was 3 laagjes, muts en dikke broek. Zo, dat was even wat anders dan de afgelopen 2 dagen,dus dat moesten we allemaal even verwerken.

En koud werd het. Om 10 uur zaterdagochtend klonk het startschot en gingen ruim 200 marathonlopers, de meesten goed ingepakt (al heb je natuurlijk altijd lui die in een korte broek en korte mouwen gaan), van start voor hun run. De eerste 8 km gingen door het dorp en daarna kregen we een stuk van ongeveer 2,5 km met aan de ene kant toendra en aan de andere kant nog een deels bevroren meer. Hier hadden we voor het eerst volle bak wind tegen en dat was koud, heel koud. Na die 2,5 km draaiden we om en alles wat je tegen hebt, krijg je ook mee dus hier konden we genieten van de wind in de rug en weer een beetje ontdooien. Er volgden zo’n kleine 10 km rechtuit, langs de haven en industrie wat nou niet de mooiste omgeving was. Toen weer keren, klein stukje terug en rechtsaf het gravelpad op naar boven. Dit werd dus klimmen met weer de volle wind en regen tegen. Ik kan wel zeggen “niet echt fijn” en dat met de wetenschap dat we hier straks nog een keer zouden lopen. Eenmaal weer terug bij de sporthal heb ik even mijn schoenen leeg gemaakt van al de kleine steentjes die er in zaten en toen verder met de 2^e ronde. Dat het niet de mooiste marathon zou worden, was ik al achter toen we aankwamen en zagen dat er niet veel over was van een arctische omgeving. Ik had me dus echt wel ingesteld op een mentale marathon, en dat werd het ook. De 2^e ronde was echt zwaar. Vooral die stukken met de harde wind tegen. Na de 2^e keer langs het meer te hebben gelopen waren mijn benen zooooo koud. Gelukkig toen weer terug met wind in de rug en dus konden ze weer een beetje opwarmen maar na het keerpunt waren ze ook heel snel weer zo koud. Het was best een beetje afzien. Maar ja, wat is zwaar? Ik heb toen veel gedacht aan iemand die me dierbaar is en op het moment heel erg ziek is. Ik heb mezelf "toegesproken” dat ik dit zelf wilde en dat er dingen zijn die pas echt zwaar zijn. Dat gaf een traan en weer moed om door te gaan. Maar ik kan wel zeggen dat ik echt blij was dat ik er was en de sporthal in kon om enigszins op te warmen. Na een klein half uurtje ben ik naar buiten gegaan om José op te wachten, maar die was toen net gefinishd en konden we elkaar in de armen vallen na deze helse tocht. We did it!!! Na nog wat gegeten en gedronken te hebben, zijn we terug naar ons hotel gegaan voor een heerlijke warme douche. De regen was inmiddels gestopt en de wind was ook een stuk minder.

Om half 8 moesten we weer in de sporthal zijn voor het diner en de prijsuitreiking. Daar was voor 300 man de tafels gedekt en op het podium stonden de spullen van de band al opgesteld, dus dat beloofde een gezellige avond te worden. Bij de prijsuitreiking bleek ik ook nog in de prijzen te vallen, ik was 3^e in mijn categorie (ha,ha van de 6). Gewoon een leuke bijkomstigheid maar verder stelt het natuurlijk helemaal niets voor. Ik kreeg een thermosflesje. De avond was heel gezellig maar om half 11 waren we er wel klaar mee, ook omdat de volgende ochtend om 6 uur de wekker weer zou gaan.

Zondagochtend stond onze excursie naar de walrussen op het programma. Behoorlijk stijf kwam ik mijn bed uit, koffer ingepakt, naar beneden voor het ontbijt en om 7 uur de bus in. Gelukkig bleek ik niet de enige met stijve benen, al ben ik wel altijd één van de ergste. Na instructies en ons in een pak te hebben gehesen, gingen we naar de boot die ons naar de walrussen zou brengen. We gingen met een open boot wat wel heel gaaf was. Het eerste stuk was nog in de baai met een lekker rustig zeetje maar eenmaal op open zee werd het menens. Lekkere golven en wind waardoor we best nat werden en het dus weer een koud avontuur werd. Na een uur varen kwamen we bij de gletsjers aan. Bij de eerste gletsjer lagen heel ver weg 2 zeehonden maar die waren echt alleen maar met de verrekijker te zien. Maar bij de tweede gletsjer lagen ze dan, de walrussen. 4 op de kant en 4 waren een beetje aan het spelen in het water. Zo bijzonder om deze dieren in het wild te zien. Na heel veel foto’s en warme bessensap gingen we weer terug. De zee was inmiddels wat woester geworden en de boot maakte behoorlijke klappen op het water maar dat was zo gaaf. Na een uur varen was ook aan dit avontuur een einde gekomen. In het hotel was nog even tijd voor een lunch en daarna de bus in en naar het vliegveld. Nu is daar natuurlijk maar 1 vliegveld en er stond ook maar 1 vliegtuig maar toch gingen we pas anderhalf uur later dan gepland de lucht in. Na een prima vlucht landden we weer heelhuids op Schiphol. Afscheid nemen van al de leuke mensen die we ontmoet hebben en toen naar huis met weer een ervaring rijker: een onvergetelijke reis naar Spitsbergen!

Met vriendelijke groet,

Yvonne Bek

Op vrijdag 20 mei a.s. organiseren wij voor alle leden

De grote Thof pubquiz

Hebben jullie ook weer zo’n zin in gezellig met elkaar te borrelen, lachen en spelletjes te spelen, waarbij je aan het eind van de avond ook nog iets hebt opgestoken? Dan ben je bij Thof aan het goede adres!

Want wij organiseren een pubquiz op vrijdagavond 20 mei vanaf 20:00 uur bij SjeeRene.

We spelen met teams van 3 à 4 personen. Dus vorm een team en geef je team een Thoffe naam. Heb je nog geen team kunnen vinden, maar wil je wel graag meedoen, schrijf je gerust individueel in. Op de avond zelf zullen er nog teams gevormd worden.Doe allemaal mee en geef je op via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.. Geef jullie teamnaam en de personen van het team even door in de mail.

Datum: vrijdag 20 mei

Aanvang: 20:00 uur

Locatie: SjeeRene

Zegt het voort, zegt het voort en KOM langs!

Groeten,

Yvonne Bek

De Dorpsvereniging Ter Heijde aan Zee en Olympus ’70 organiseren op 13 mei 2022 de 14^e Omloop van Ter Heijde.

Evenals andere jaren begint het programma met een jeugdloop. Nieuw dit jaar is de deelname voor Frame Runners. Een Running Frame is een op maat gemaakte loopfiets die mensen met een handicap de mogelijkheid geeft om te lopen en zelfs te rennen.

Een andere primeur is een wandeltocht van ongeveer 1,5 uur die in het programma is opgenomen. Zo is er voor ieder wat wils! Ook dit jaar wil de organisatie een donatie doen aan Strandgoed Logies & Respijt in Ter Heijde, een logeerhuis voor mensen met een lichamelijke beperking of een lichte vorm van dementie.

Het programma:

19.00 uur: Piet Looije Jeugdloop  t/m 8 jaar, 600 meter

19.10 uur: Piet Looije Jeugdloop 9 t/m 12 jaar, 1.300 meter

19.30 uur: Van Nierop Loop & Frame Runners, 5 kilometer

19.30 uur: Wandeltocht

20.15 uur: Spruijt Advies Loop, 10 kilometer

Inschrijven kan via: www.omloopterheijde.nl

Laatste oproep: Coördinator gezocht voor Sport & Spel prestatieloop.

Het is helaas nog niet gelukt om een coördinator voor de Sport & Spel prestatieloop te vinden. Daarom hierbij een laatste oproep om je te melden. Wie wil dit op zich nemen? Een draaiboek en lijst met eerdere vrijwilligers ligt klaar om mee aan de slag te gaan. Oud-coördinator Sanne van Mil is bereid om e.e.a. verder toe te lichten.

Wat staat je te doen? Jij regelt dat de volgende vrijwilligers hun werk doen voor een succesvolle prestatieloop op donderdag 9 juni 2022:

• Verkeersregelaars;
• Voor- en achter fietsers;
• Bemande waterpost en water uitdelen;
• Inschrijvers;
• Uitslag bijhouden;
• Vaantjes uitdelen.

De avond start met inschrijven vanaf 18.15 uur. De kleintjes beginnen om 19.00 uur met een rondje van 1 km gevolgd door de kinderen van 10 t/m 14 jaar, die een rondje van 2 km gaan lopen. Om 19.30 uur is de start van de 6 en 10 km. De routes zijn al bekend van eerdere jaren.

Dus ben jij iemand die van aanpakken weet? Meld je dan z.s.m. aan bij Cora, Helma of Gerben zodat deze leuke loop alsnog door kan gaan! Alvast ontzettend bedankt. Ook namens de kinderen in Maasland.

Het bestuur.

Beste Thofleden en andere geïnteresseerden,

Dit jaar lijkt het er sterk op dat er weer leuke evenementen georganiseerd kunnen worden.

De Maaslandloop is zo’n evenement, met een groep een lange afstand lopen voor een goed doel.

Hardlopen is over het algemeen heel individueel, door de estafette opzet is de Maaslandloop daar een uitzondering op.

Met een groep van 8 tot 12 lopers (12 is het maximum) moet een afstand van 360 kilometer overbrugd worden.

Een hele mooie uitdaging vooral omdat het een non-stop proces is.

De start is op vrijdag morgen 10 juni en de finish is op zaterdag aan het eind van de middag 11 juni op het podium van Sport en Spel.

Het is nog mogelijk om met een team in te schrijven, maar wacht niet te lang want er zit best wat voorbereiding aan.

Heb je interesse neem contact op met Bart Makkinga, 06-19730894 of Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Vestingloop Helden!

In augustus begonnen de hardloopkriebels. Er mag weer meer, dus er zullen nu ook steeds meer hardloopevenementen door kunnen gaan. Laten we een leuke wedstijd uitzoeken zeiden Marco van den Beukel en Marian Strik tegen elkaar. Al snel vonden ze wat leuks, namelijk een vestingloop in Hellevoetsluis. Maar waarom alleen voor de vestingloop in Hellevoetsluis inschrijven? Het is ook leuk om alle 5 de vestinglopen mee te doen. 3 in het najaar (Hellevoetsluis, Willemstad en Bergen op Zoom) en 2 in het voorjaar (Brielle en Gorinchem). Maar wat Marco en Marian niet goed begrepen hadden, was dat alle lopen in hetzelfde kalenderjaar bij elkaar horen en dat Brielle en Gorinchem dus al geweest hadden moeten zijn. Deze zijn echter vanwege corona niet doorgegaan, maar loop je dus virtueel voor jezelf. Dat kan dus op elk willekeurig moment, dus dat komt ook wel goed.

Op zondag 5 september was het dan zover, de eerste vestingloop (Hellevoetsluis) en tevens de allereerste hardloopwedstijd waar Marian aan mee ging doen. Het was een mooie dag, maar eigenlijk te warm. Voorafgaand aan de start zat de sfeer er al lekker in, met muziek van de Snollebollekes ging het hele startvak van links naar rechts als warming-up. Er werd in verschillende groepen gestart, telkens 50 lopers per keer. Marco ging met de eerste groep weg. Het startschot werd met een kanon gedaan, een harde knal, maar zeer bijzonder. Na 23.59 kwam Marco als 19^e loper over de finish (15^e bij de mannen). Toen was het wachten op Marian, die in de 3^e groep gestart was. Met een tijd van 29.36 kwam Marian (na een extra lusje door verkeerd te lopen op de route) ook over finish. Hiermee werd ze 61^e loper en 22^e dame. Moe, maar zeker voldaan, keken zowel Marco als Marian uit naar de volgende vestingloop.

Op zondag 19 september stond de vestingloop in Willemstad op de planning. Weer een zeer mooie dag, ook weer vrij warm, maar gelukkig iets minder warm dan in Hellevoetsluis. Marian had als doel om de route goed te lopen en proberen onder de 28 minuten te finishen. Dat is gelukt, na 25.52 minuten was de finish bereikt! De laatste kilometer was erg zwaar, maar ze is zeer trots op deze prestatie, het PR is hiermee enorm aangescherpt. Deze tijd zorgde voor een 47^e plaats van alle lopers en 12^e bij de dames. Voor Marco was het ook geluk om sneller te lopen dan in Hellevoetsluis, hij liep in een tijd van 22.41 en werd hiermee 19^e loper en 17^e man die over de finish kwam.

Helaas zorgde deze prestaties ook voor lichte blessures bij zowel Marco als Marian. Marco kreeg last van zijn kuit en bij Marian begonnen de scheenbenen weer pijnlijk te worden. Even rustig aan dan maar om toch op 10 oktober weer fris aan de start van de laatste vestingloop te verschijnen, de vestingloop in Bergen op Zoom. En dat is gelukt, beiden waren er weer helemaal klaar voor. En wat een geluk, ook deze dag gaf mooi weer. En eindelijk kon er een wedstrijd gelopen worden in het Thof-shirt wat op dinsdag 21 september uitgedeeld was. Hoe leuk is het dan om ook echt samen te gaan lopen, Marco wilde toch nog wat rustig aan doen vanwege zijn kuit. Het ging bij allebei lekker en uiteindelijk gefinisht in 25.32, dus het PR van Marian weer een stukje verder aangescherpt. Marian werd hiermee 9^e bij de dames en Marco 26^e bij de heren. Omdat ze nu alle vestinglopen van 2021 gelopen hebben, mogen ze zichzelf vestingloop held noemen.

Groeten,

Marian Strik

Happen en stappen met Thof Running

Dinsdag 21 september was het weer een zeer gevarieerde training bij Thof Running. De activiteitencommissie had, een week na het gezellige lopersuitje naar Hellevoetsluis, nu Happen en Stappen op het programma gezet. Dit betekende dat de hardlopers en powerwalkers van de populaire Maaslandse vereniging tijdens het sporten maar liefst vier verschillende adressen van leden aandeden, waar even kon worden gerust en een versnapering kon worden genuttigd. Zo konden de leden onder meer genieten van flensjes, een ijsje en een glaasje warme glühwein. Het werd weer een gezellig samenzijn, waarop met veel plezier zal worden teruggekeken.

Meer weten over Thof Running of direct een gratis proeftraining volgen? Meld je dinsdag of donderdag rond half 8 bij Sporthal De Hofstede aan de Hofsingel in Maasland.

Kun jij al wennen aan de ‘kortere dagen’? Het kost altijd wel een paar weken om er aan te wennen. Ook de overige weggebruikers moeten hier aan wennen en een voetganger/hardloper valt daarom niet altijd direct op als deze op de openbare weg loopt.

Hardlopen in het donker hoeft zeker niet onveilig te zijn, zolang je maar de juiste maatregelen neemt. De hoogste tijd om je (lichtgevend)hesje weer aan te trekken, eventueel aangevuld met verlichting. Zorg dat je gezien wordt. Spreek elkaar er op aan. Houd elkaar scherp. Ook de trainer kan/mag je er op aanspreken. Het gaat tenslotte om jouw eigen veiligheid.

Daarom vanaf donderdag 23 september 2021 is het weer verplicht een reflecterend hesje en/of verlichting te dragen!

Zichtbaarheid......een must in het donker. Wees bewust van je eigen kwetsbaarheid in het donker!

Veel (veilig) train plezier.

We hebben met meer dan 30 aanmeldingen inmiddels voldoende deelnemers om per bus naar Hellevoetsluis af te reizen. Super leuk! We vertrekken stipt om 19.00 uur vanaf de sporthal, zodat we onze medelopers van Pallas niet te lang hoeven laten wachten. Kom daarom op tijd en neem alvast plaats in de bus.

Voor degenen die zich nog niet hadden opgegeven: er zijn dus nog een aantal busplaatsen beschikbaar! Mocht je op het laatste moment willen aanhaken dan is dat mogelijk. Je hoeft je niet in te schrijven, maar vol is vol.

Aan het Haringvliet ligt het pittoreske stadje Hellevoetsluis. Maak op dinsdag 14 september kennis met de rijke maritieme historie en het roemruchte verleden van deze unieke vestinghaven. We zijn uitgenodigd door hardloopvereniging Pallas ’93 om samen te trainen! Trainer Erik heeft speciaal voor Thof twee routes uitgezet van ca. 8km en 12km. Op die manier kunnen alle hardloopgroepen en Powerwalkers deelnemen. Het betreft een ‘Social Run’. Dit betekent dat ook de leden van Pallas ’93 met ons meelopen. Wel zo gezellig toch? We hopen hen in het voorjaar van 2022 in ons prachtige Maasland voor een tegenbezoek te mogen verwelkomen.

In 2021 is het 400 jaar geleden dat de haven van Hellevoetsluis werd gebouwd. De vestingstad Hellevoetsluis groeide na 1621 uit tot de belangrijkste oorlogshaven van Holland. Michiel de Ruyter bezocht Hellevoetsluis regelmatig voor inspecties. Piet Hein bracht in 1629 via de rede van Hellevoetsluis de Zilvervloot (veroverd op de Spanjaarden) naar Amsterdam.

De algemene ledenvergadering was dit jaar anders dan anders. In een Online setting werd kort teruggeblikt op het afgelopen jaar en (waar mogelijk) vooruitgekeken. Uiteraard hoort daar ook de financiële gang van zaken bij. Er is definitief besloten om de contributie van het eerste half jaar 2021 niet te innen vanwege het niet doorgaan van trainingen tot 20 mei (ingezet vanaf half oktober 2020).

Goed nieuws viel er te melden omdat we in de persoon van Cora Ammerlaan een opvolger hebben kunnen vinden voor Ronald van der Hoeven. Hij legt na twee jaar zijn functie als secretaris neer en zal Cora nog wel op weg helpen. Ronald wordt bedankt voor al zijn inspanningen voor de vereniging en Cora wordt van harte welkom geheten op deze post.

Erg leuk was het moment waarop de Paul de Koning Trofee werd uitgereikt. Paul maakte het Online erg spannend. Zonder nog een naam te noemen werd deze persoon geprezen voor zijn inspanningen. Live in de Online sessie zou een zekere ‘Gaston’ gaan aanbellen bij ….???? Uiteindelijk bleek het Frans Plieger (de vorige winnaar) in hoogsteigen persoon te zijn die bij Edwin van Kersbergen aanbelde. Een verrassend en terecht moment. Edwin spant zich al jaren in voor de club. Uiteraard als trainer, maar deze trofee komt hem vooral ook toe vanwege zijn inspanningen m.b.t. communicatie en onderhoud website. Gefeliciteerd! Naast Edwin mogen ook een aantal andere Thoffers die zich hebben ingespannen voor de vereniging binnenkort een presentje verwachten.

Het bestuur wil iedereen bedanken voor zijn/haar aanwezigheid tijdens de Online ALV vergadering. Op naar een mooie zomer met veel loopplezier!

Het bestuur.