De wereld marathon van Angeli de Koning

Daar hoorde van een aantal mensen ,dat die de marathon gingen lopen en langzaam maar zeker begon dat virus ook bij mij te kriebelen.Maar ja? Zou ik dat wel kunnen? Na verloop van tijd,kwam bij Sal en Frans het idee ,om eens wat anders te lopen dan Rotterdam. En uiteindelijk werd het Utrecht.Ik dacht ,dat is misschien wel wat voor mij,in ieder geval is het daar niet zo massaal. En zo gingen we begin januari in training.En dat ging best goed en was ik Telkens weer verbaasd van mezelf,dat ik 25,30 en zelfs 35 km kon lopen. En toen kwam Pasen toch wel dichtbijen de weersvoorspelling was niet zo best,maar ja,ddar kan je toch niets aan veranderen.En wat trek ik aan? Zaterdagochtend ,toch nog even een nieuw shirt gekocht,dus dat zat ook wel goed.Afgelopen week natuurlijk past en pannenkoeken gegeten,ik was er helemaal klaar voor…dus kom maar op met die kilometers. 2e paasdag ,er ligt volop sneeuw ,maar weinig wind en een blauwe lucht. En we gaan vol goede moed naar Utrecht.Onderweg nog een pittige sneeuwbui en even later dikke mist.In Utrecht was het nog lekker rustig en we konden dan ook voor de deur parkerenOm kwart over tien stonden we bijna als eersten in ons startvak (of zouden we miscchien de enige drie lopers zijn ?) Frans zou voor een tijd gaan,wat helaas niet lukte ,maar door toch door te zetten heeft hij toch de finish gehaald. Sal zou bij mij blijven lopen en we gingen 5 km vlak proberen.Het lopen ging erg goed,het weer viel niet tegen,slechts één sneeuwbui bij 27 km. En als de zon weg was ,wat frisjes.Super waren ook de aanmoedigingen van Cora en Martin ,die de kou trotseerden, en gewoon naar Utrecht gekomen waren. De bekende man met de hamer ,ben ik niet tegengekomen maar die laatste kilometer leek wel heel erg lang en lijf en leden begonnen toch wel te kraken. Maar als je de finish ziet ,wat een feest,wat super,woow!!! Ik heb het gehaald ,samen met mijn maatje in 3.30 uur.En die smile,die gaat voorlopig niet meer van mijn gezicht.! Sal en Frans super bedankt en ehhhhhh……dit was mijn eerste maar ik denk ,zeker niet mijn laatste marathon. Maar eerst nog even nagenieten.!!!! Groetjes Angeli. In december 2006 ,liep ik mijn eerste halve marathon in Linschoten .Iets wat al heel lang op mijn “dingen-nog-te doen –lijst “stond.Ik vond het lopen zo leuk,dat ik besloot lid te worden van Thof