De verhalenvan de deelnemers van het jaar ervoor en de foto's op de Thof site spraken

me wel aan.

Het fietsen lukte me aardig, in augustus zat ik voor het eerst op een

mountainbike, maar dat ging me redelijk af inmiddels.

Het zwemmen leek me geen punt, die 500 meter..... Lopen en fietsen zat in maart redelijk op niveau, en voor het zwemmen kwam

Petra met het idee om bij TVR een aantal keer mee te doen met een training om even de borstcrawl te leren. Geregeld keek ik op de TV naar Pieter van de Hoogeband en Marleen Veldhuis. Het ziet er niet moeilijk uit en zo te zien kost het hun weinig kracht.

De eerste keer reisde ik dan ook zeer opgewekt en vol goede moed naar het

zwembad in Schiedam. Die borstcrawl zou ik wel ff leren…. Ik bleek een trage leerling….

  

Afgelopen zondag was het zover!

Het had lekker geregend de dagen ervoor, en zelfs zaterdagnacht was er een

flinke plens regen naar beneden gekomen.

Dat moest genoeg zijn voor een lekker zwaar, baggerig parcours.

Zondagochtend verzamelden we in het zonnetje voor de Sporthal, en samen met

Hans, Trudy, Petra, Ineke, Freek, Ian en Paul fietste ik naar Vlaardingen. Frans-Peter en Peter Spoelstra kwamen iets later, de kwart triathlon startte een half uur na de achtste. De familie Nell reisde op eigen gelegenheid.

Met zijn allen zagen we knap op tegen de sprong in het koude water, detemperatuur van de Vlaardingse Vaart was 2 dagen eerder nog 22 graden, maarzondagmorgen stond op de TVR-site nog maar 17 graden genoteerd. We hoopten

op een wak op de goede plek....

 Bij aanmelding noemde ik mijn startnummer, tot mijn verbazing werd ik meteen gefeliciteerd.Onder de vooraanmelders werd een Schwalbe buitenband verloot, die was voor

mij!!

Een goed begin!

Even later stonden we bij de start met onze gele badmutsjes op, op dat moment begon het te onweren.

Een harde klap, niet ver weg, en duidelijk zichtbare bliksem.

Direct zag ik mijn kans schoon om de organisatie er op te wijzen dat het

zeer gevaarlijk is, om met onweer te zwemmen. Er was sprake van run bike run. De bui dreef echter snel over, en een waterstart was onafwendbaar.

Onder toezicht van een flink aantal supporters en de fotografen die onsgenadeloos vastlegden gingen we te water. Het water viel qua temperatuur best mee.Mijn zwembril liep bij het in het water duiken direct vol met water,

waardoor ik alles groen zag.

Het besluit was snel genomen, mijn idee om steeds een stukje borstcrawl te

doen en af te wisselen met schoolslag liet ik varen. Alle lessen van TVR trainer Henk ten spijt. Schoolslag werd mijn slag.

Al snel na de start had ik nog weinig last van andere zwemmers. 47 van de 49 deelnemers gingen ruim voor me uit.

Onder het viadukt stond iemand van de organisatie, die ik nog vroeg of ik

terug stroom mee zou hebben, wat volgens hem niet zo zou zijn.

Ik legde me neer bij heen en terug tegenstroom, waarschijnlijk veroorzaaktdoor al dat gespartel van die lui voor me, die zo'n haast schenen te hebben.

Bij het keerpunt haalde ik degene voor me bij, dat bleek Ian te zijn.

 Trots vertelde ik hem dat ik pas één slok water binnen had, wat ik direct

moest herzien.

 Het grootste gedeelte van de Vaart had Ian al leeggedronken zei hij, het scheelde dan ook niet veel of we hadden het laatste stuk kunnen lopen over de bodem.Na 500 meter vlak achter Ian het water uit, in een tijd van ruim 20 minuten.Dit bleek geen record, maar toch was het een reden tot lachen, want vanafdit punt was het genieten geblazen. Snel nam ik afscheid van alles wat besmet was met het Vaartwater. Er werdgezegd dat ik nog gedoucht had tussendoor, maar dat heb ik niet officieelbevestigd.Mijn verkleedtijd was niet geweldig, maar ik hoopte toch nog bij Ian aan tekunnen sluiten voor het fietsen.Hij was echter nergens te zien. In de verte zag ik nog een blauw shirtje,dat moest hem zijn, hup op de pedalen.Het was hem niet... Als snel kreeg ik Ineke, Petra en Trudy in beeld. Ianzou daarvóór moeten zitten.Na meerdere witte shirtjes (waaronder die van Hans), rode, zwarte (waaronder die van Jolanda en Simone) en gele shirtjes, die ingehaald werden kwam ik tot de conclusie dat Ian wel érg snel fietste.Paul en Freek zag ik voorbij racen op een plek waarvoor ik nog een enórme lus moest maken om op hetzelfde punt te komen, hun zwemprestatie was van beduidend hoger niveau geweest zo te zien. Heel gaaf was het om her en der bekenden in het bos tegen te komen.Peter Sluijter en Ron Veldhoen stonden met de camera langs de kant en ook

Irene, Ellen en Jacq kwam ik verschillende keren tegen.

Het parcours had ik al twee keer eerder met een groep van TVR gefietst, wat

een groot voordeel bleek te zijn.

Nu had ik de mogelijkheid om er voor te zorgen dat ik voorliggers inhaaldevóór de smalle gedeelten en ook bij het mulle zandpad zorgde ik ervoor dater niemand vlak voor me zat. De benen waren goed en het feit dat ik, totaal

tegen mijn gewoontes in, de zaterdagavond bij Sport en Spel had overgeslagen, wierp ook zijn vruchten af.

 De wissel van fietsen naar lopen ging redelijk snel, alleen lagen mijn

schoenen in de tent in plaats van bij mijn fiets: beginner hé?

Er werd door mensen van de organisatie dan ook gevraagd wat ik ging doen.

Even verkleden antwoordde ik. Verbaasde Kuifjesgezichten als resultaat.

 

Het lopen ging lekker, wat weinig lucht en dorst waren mijn enige zorgen.

Zelfs het genuttigde Vaartwater was inmiddels verdampt.

Door iets gas terug te nemen loste het luchtprobleem zichzelf op en hetbekertje water en de spons die me aangereikt werden, waren voldoende om me

naar het einde te kunnen brengen, waar in mijn fantasie al een overheerlijke bier voor me getapt werd..... Juichend passeerde ik de finish, best trots dat ik het gehaald had, en ook het gestelde doel gehaald had. Even achter mij kwam Ian binnen (met wit shirt), die bleek bij de eerste verkleedpartij ruzie met zijn sokken gehad te hebben. Paul, Carola, Jolanda gefeliciteerd met jullie prijzen. Eigenlijk verdienden Petra en Trudy ook nog prijs, die waren nr 2 en 3 in hun klasse. En Ien, jij kunt volgend jaar zéker stijgen in de uitslag….. :-)

 

Helemaal super deze dag!! Voor iedereen die een leuke uitdaging zoekt op sportief gebied. Dank aan allen die ons gesupporterd hebben!! Volgend jaar weer en hopelijk met nóg meer Thoffers.