Volgens mij is dat super zwaar door al dat zand heen fietsen! Zwemmen en hardlopen zijn mijn onderdelen, fietsen niet echt. Maar Freek zei dat het met aflopend tij heel erg mee valt en heel goed te doen is. Ik heb mij samen met Bart ingeschreven voor de Short-challenge (300 m zwemmen, 15 km fietsen en 5 km lopen). Paul, Freek, Frans-Peter, Marlo en Carola deden de Fun-challenge (300 m zwemmen, 30 km fietsen en 10 km lopen). En Peter deed de Race-challenge (1500 m zwemmen, 15 km fietsen en 10 km lopen) In tegenstelling tot de thof-triathlon was het schitterend strandweer.
Een normaal mens zou met deze temperaturen niet aan sporten denken. Ik eigenlijk ook niet. Maar als je je een half jaar van te voren inschrijft weet je niet dat het 30 graden zou worden. Bart haalde mij thuis op en samen reden we naar Kijkduin. De andere kwamen later, want die gingen 40 min later van start.
In Kijkduin aangekomen konden we onze auto redelijk snel kwijt en we fietsten richting strand. Het strand lag helemaal vol met badgasten die heerlijk lagen te genieten van het prachtige weer. Het inschrijven ging super, alles was goed geregeld. Daarna gingen we onze fiets plaatsen in het “PARC FERMEE” (wissel zone) en onze kleding en schoenen klaarzetten voor de eerste wissel. Hier kwam de eerste vraag al op. Welk shirt doe ik aan? Een lekker mouw loos shirt. Vooral lekker met warm weer, of ons nieuwe Thof-shirt. Bart had alleen het Thof-shirt. Ik stond in dubio. Ik kan natuurlijk tijdens het zwemmen nog de beslissing nemen, maar Bart wist mij over te halen en het werd het nieuwe Thof-shirt.
Om kwart over vijf gingen we richting start. Vijf voor half zes zou er nog een briefing zijn en om half zes zouden we starten. Met onze gele badmutsen (valt lekker op in de ruige zee) stonden klaar om het eerste onderdeel te gaan volbrengen. 300 meter zwemmen in een zee die ruig kan zijn met hoge golven, flinke tegenstroming en wilde dieren zoals zeehonden. De toeter ging en daar gingen we dan, aangemoedigd door onze supporters en mede triatleten, de zee in. Geen tijd om 20 min door te komen (wat ik normaal altijd doe), maar direct de golven in. Op naar de eerste boei en bij de tweede boei mogen we er al weer uit. Het ging geweldig. Het was heerlijk water, we hadden stroom en golven mee. Het was te eenvoudig voor woorden. Ik hoefde alleen maar met mijn armen te crawlen. Mijn benen gaf ik hier al rust. Die heb ik op de volgende onderdelen hard nodig. Na negen minuten stond ik mijn shirt al weer aan te doen. Dat zwemmen stelde niks voor. Je word er alleen maar nat van, waardoor je je shirt en sokken moeilijk aankrijgt. Toch maar aan een roze triathlonpakje denken?
Daarna kwam voor mij het zwaarste onderdeel. Het fietsen door zand. Eerst een zware klim de boulevard op en dan snel naar beneden richting strand. Dwars door alle badgasten heen die nog steeds heerlijk lagen te genieten van een heerlijk zonnig dagje strand. Het ging goed. Het strand was hard genoeg om heerlijk overheen te fietsen. Ik werd bijna niet ingehaald. Alleen door Bart. Wat kan die gozer hard fietsen. Ik kan mijn snelheid lekker volhouden en het is heerlijk om te doen. Gelukkig stond er een heerlijk licht briesje dat voor enige afkoeling zorgde. We fietsen richting Ter Heide en daarna weer terug over het strand naar de “Puinduinen”. Hier was het minder. Dit was echt puin. Smal, los zand en verveelde hoge trappen waar je je fiets moest dragen. Dit was zwaar. Vooral met deze temperaturen. Gelukkig had hier iedereen last van. Daarna weer terug naar het strand voor de laatste wissel voor het lopen.
Aangemoedigd door onze supporters begon ik aan het laatste onderdeel. 5 km hardlopen. De wissel ging goed. Gelijk weer een zware helling en daarna de duinen in. Gelukkig was het veelal asfalt. Met wat flinke klimmetjes was het een zwaar en warm parkoer. Onderweg nog een verzorgingspost met sportdrank en water. Daarna over het strand richting finish. De finish was op de boulevard van Kijkduin. Mensen zaten heerlijk aan het diner in de diverse strandtenten en wij kwamen daar met onze bezweten lichamen gezellig langs denderen. Geweldig! Na 1 uur en 33 minuten kwam ik over de finish. Best tevreden voor deze ontzettend gave triathlon. Kijk voor de geweldige prestaties en foto’s van onze mede thoffers op de site: www.beach-challenge.nl .Proef de sfeer en schrijf je in voor volgend jaar! Het was fantastisch om te doen. Vooral je energie goed verdelen over de verschillende onderdelen, vind ik het leuke aan de triathlon. De uitslag een dag later op internet is ook geweldig. Er werd geklokt met een champion-chip. Hierdoor zijn alle tijden precies af te lezen. Hoe lang je hebt gezwommen, gefietst en gelopen, maar ook hoelang je over een wissel doet en op welke plaats je op dat moment staat en welke plaats je per onderdeel hebt gehaald. Al met al, het was gewoon super gaaf om te doen. Een aanrader voor iedereen.
Hans Vermeer 