Na het altijd gezellige vrijdagavonddiner reisden Angeli, Ronald, Salvatore en Martin zaterdagmorgen af naar het zuiden. Met de gesponsorde bolide door een niet nader te noemen bedrijf was de reis in ieder geval een eitje. Aangekomen in de parkeergarage van het hotel werd de auto bijna in tweeën gedeeld door een plotseling dalende slagboom, maar op het nippertje waren we toch binnen. Even ingechecked bij het hotel en de tas uitgepakt met 4 seizoenen aan hardloopkleding. Diverse middeltjes, potjes, gelletjes en smeerseltjes werden uitgestald. Alles snel in orde gemaakt voor de volgende morgen en toen even de stad en de metro verkend.
Want hoe kom je zo snel mogelijk bij de start in een vreemde stad? Maar als je niet kleurenblind bent en tot 20 kan tellen is de metro van Parijs goed te doen.
In de stad ontmoetten we de meisjes van Verkade en ook Kees, buurman van Sal en lid van Fortuna. Hij was al een dag langer in Parijs en heeft ons nog wat extra wegwijs gemaakt. Na deze dag reizen en slenteren streken we neer op een terras aan de Champs-Elysees om een lekker biertje te nuttigen van €10,- (ja, per glas). We hebben er eerst een kwartier naar zitten kijken en toen heel langzaam opgedronken.
En hij smaakte daardoor bijzonder lekker.
Later op de avond bezochten we volgens Sal één van de beste Italiaanse restaurants van Parijs onder de Eiffeltoren. De naam is me ontschoten maar wat we daar voorgeschoteld kregen was zeker geen aanrader. Droge meelballen in een omhulsel van ongare pasta met in het midden een rauw ei. En dit alles geserveerd door een ober die zo te ruiken al een aantal maanden geen deo meer gebruikt had. Binnen een kwartier nuttigden wij daar een compleet 3 gangen menu.
We vroegen ons af of het nog wel wat zou worden met de marathon de volgende dag???
D-Day. Wakker waren we toch al heel de nacht, dus opstaan was geen probleem. Om 6.30 uur konden we aan het ontbijt, 7.00 uur in de metro, 8.00 uur bij de start en 8.45 uur rennen.Een strak schema dus. Dat strakke schema viel voor Martin even in duigen toen hij in de lift een lekkend gelletje ontdekte in zijn kontzak, alles zat onder. Maar na een snelle kleine was en een vliegend ontbijt konden we vertrekken. Hup, in de metro en naar de start. Bij de start wilden we onze tassen inleveren maar 31.000 andere deelnemers ook,
dus dat werd niets. We hebben onze tassen een ander plekje gegeven waar klosjaars er ook makkelijk bij konden. Ze waren later dan ook verdwenen, maar een deel van de inhoud lag er gelukkig nog.
En toen… De start! Een mega-mensenmassa kwam langzaam in beweging. We mistten Lee Towers wel maar Jean-Michel Jarre was een goed kippenvelalternatief. Wij stonden redelijk vooraan en gingen 4 minuten na het startschot over de streep. Het parcours in Parijs kende veel klimmen, dalen en een slecht wegdek. De race verliep verder voor iedereen vrij voorspoedig, buiten dat de laatste 12 km. altijd veel pijn doen.Bij de finish werden we opgevangen door de meisjes van Verkade en hebben we liggend
in het zonnetje de wedstrijd nog even geëvalueerd, vooral denkend aan de Rotterdamlopers die op dat moment onderweg waren.
Later zijn we in onze prachtige poncho’s terug gegaan naar het hotel waar we een lekkere hete douche als een beloning over ons heen lieten komen. Daarna weer terug de stad in en nog een paar toeristische trekpleisters bezocht. Alsof er niets gebeurd was bestegen we ook nog even de lange trappen naar de Sacré-Coeur en de Montmartre. Daar wachtte ons de volgende beloning, je weet wel, zo’n gouwe met een witte kraag en van een halve liter. Natuurlijk hebben we de Rotterdam sfeer een beetje gemist maar dat werd met druk sms verkeer goed gemaakt.’s-Avonds hebben we wel écht lekker gegeten bij de Italiaan en daarna nog even afgepilst in de Ierse Pub. Cultureler kon het bijna niet.
Om 22.00 uur gingen we weer terug naar het hotel om te slapen als een roos.
Maandagmorgen 6 April. Eén voor één de benen naast het bed gezet om vervolgens te proberen of we er nog op konden staan, en dat ging ons redelijk af.
Lekker ontbeten, krantje met de uitslagen gekocht en daarna weer in onze gesponsorde bolide terug naar Maasland.
We kunnen terug kijken op een mooie marathon en een super gezellig weekendje Parijs.Allemaal een leuke tijd en dus ook een lekker gevoel. Iedereen bedankt voor alle sms en de support
in welke vorm dan ook.
Ronald – 3.17.33
Martin - 3.23.32
Angeli - 3.23.36 (p.r.)
Salvatore – 3.24.29
