Maar hoe voelt dat nou, zo'n col beklimmen? Ikzelf had in ieder geval nog nooit een beklimming van betekenis gedaan en was dus zeer benieuwd naar deze nieuwe ervaring.
Na enig gesteggel met extra wielen (Cindy kwam bij de sporthal aan met een gebroken spaak maar gelukkig had Carola nog een winkeltje in haar schuur) en na het inladen van alle fietsen, togen we richting The Dutch Mountains. Gelukkig waren de weersvoorspellingen goed en had iedereen er heel veel zin in. Naarmate we dichter bij de plaats van bestemming kwamen, werden we echter toch wel een beetje stilletjes....... Hier moest het dus gaan gebeuren.....
Na een goede start (koffie en Limburgse vlaai) werden de bidons gevuld en de onuitputtelijke voorraad proviand (gelletjes, bananen, repen, je kan het zo gek niet bedenken) in de fietsshirts gepropt. Nog even alle banden hard oppompen en daar gaan we dan! En je raadt het al: meteen berg op! Shit, hoe schakel ik ook al weer naar mijn kleinste blad? Rustig aan, gewoon rustig doortrappen, de dag is nog lang en zo te voelen de beklimming ook. Maar gelukkig komt er aan alle ellende een eind en kwam de afdaling als een welkome afwisseling. Waar ik thuis nog een beetje bang voor was, afdalen met hoge snelheid, viel uiteindelijk best mee. Maar ja, dan ben je beneden en dan moet je weer omhoog en zo gingen we in 2 groepen's morgens 40 kilometer door het mooie Limburgse landschap. Precies op tijd, je moet tenslotte de beruchte "hongerklop" voorblijven, arriveerden we bij ons lunchadres waar we ons de pannenkoeken goed lieten smaken. Na het eten nog even de band van Trudy verwisselen en vooruit, op de pedalen voor de tweede etappe. Nog eens 40 kilometer stond ons te wachten..... Ondertussen was de zon gaan schijnen en toen we langs de auto's kwamen werden de lange mouwen en broeken verruild voor korte. De verleiding om bij de auto te blijven was groot maar toch: wie A zegt moet ook B zeggen dus, hup, weer op de fiets geklommen voor het "toetje". Nog één keer de Camerich en nog één keer naar het drielandenpunt, vervolgens nog een keer lekker afdalen voordat we moe maar voldaan rond half 6 weer aankwamen bij Camping de Rozenhof. Onze missie voor vandaag was voltooid! Iedereen heeft het gehaald en mag trots zijn op deze prestatie! Om dit te vieren lieten we ons de Limburgse biertjes goed smaken. Nog even douchen en daarna deze leuke dag afsluiten met een gezellig etentje in het restaurant van de camping.
Nog 2 weken en dan gaan we voor het echie: naar die imposante, hoge en kale berg in Frankrijk. Het wordt een hele uitdaging maar na gister zijn we er helemaal klaar voor! 