Om toch ook maar eens een marathon te lopen en ook natuurlijk om niet thuis uit de toom te vallen, heb ik een marathon gekozen die niet door de stad gaat, maar eigenlijk alleen door de natuur en dus ook als natuur marathon bekent staat. Deze natuur marathon/ultraloop was in Geldrop en de winterse omstandigheden maakten het een ultieme belevenis.
De organisatie daar is aangesloten bij het ultraloop circuit en daarom moet de afstand langer als 42.195 mtr. zijn, dus hebben ze dat simpel opgelost door hem 42.500 mtr. te maken.
De organisatie heeft een ludieke naam voor de loop verzonnen die perfect past bij hun filosofie over hardlopen en wandelen namelijk “T’ is voor niks” waarbij ze zelfs op de startnummers hebben staan T’ is ( voor ) niks. Deze organisatie trekt voor de langste afstand veel ultra lopers.
Tijdens het verkleden vroeg ik mij af wat ik hier kwam doen tussen de ongeveer 160 deelnemers die deze kortste ultraloop maar een stukje vinden en gewoon praten over 60, 80 en zelfs 100 km. Toch maar verder omgekleed en met het motto ‘we zien wel’ begonnen aan de loop waarbij ik erg veel steun heb gehad aan Frans Louter die als begeleider op de fiets mee was, wat in de vrieskou erg makkelijk voor mij was i.v.m. de kleding, eten en drinken, maar voor hem een ijskoude tocht.
De start was om 10 uur. Eerst wat asfalt , een brug omhoog en daarna dus omlaag (zouden we dus ook op het einde nog opmoeten.... ) en dan begon het : bospaden, zandpaden, karrensporen, fietssporen in het zand, verharde fietspaden naast een zandweg, heide, houten constructies over vennen, gras en een keer of 2 - 3 een strookje asfalt van pakweg 300 meter. Gelukkig allemaal kurkdroog en redelijk hard, het had dan ook zwaar gevroren deze en vorige nacht. Meestal slechts plaats voor één loper, soms zelfs amper plaats genoeg voor één loper tussen het heidegras.
Ook de bruggetjes over de natte delen zijn het vermelden zeker waard omdat je vlak boven het water loopt met droge voeten die nu echter wel glad waren. Door de vorst was alles aangevroren zodat alles wit was en dat onder een blauwe lucht geeft een schitterend plaatje. Natuurlijk genoot iedereen ervan en de ultralopers waar ik mee liep hebben tijdens het lopen ook tijd om te praten en zijn erg sociaal, wat een hartstikke leuke stemming geeft.
Het onverharde deel ging door tot 1 km. voor de finish, maar onderweg waren er ook delen over een verbrande heide die er uit zag als een maanlandschap met veel kleine heuveltjes met een single track eroverheen en als toetje zelfs een soort duinengebied met rul zand en hogere heuvels.
De organisatie is erg gemoedelijk en heeft de routes perfect uitgezet en doet er veel aan om deze loop op de kalender te houden waarbij ze alleen werken met sponsors en veel eigen inzet.
Als enige punt van kritiek heb ik het geringe aantal drankposten gemerkt voor de 42 km. maar met Frans op de fiets erbij heb ik daar natuurlijk geen last van gehad. Na de finish ( 3.34.56 ) zijn we na het douchen snel de auto in gegaan en na ongeveer 100 km. waren zelfs de tenen van Frans weer warm en kwamen we met een goed gevoel thuis.
Aangezien het hardlopen daar met de afstanden 6, 10, 15, 21, 30 en 42,5 km gaat in een schitterende omgeving en ook het wandelen diverse afstanden kent is het zeker de moeite waard om volgend jaar deze loop te gaan doen.
Meer info kan je vinden via http://www.tisvoorniks.nl/
Voor verdere sfeer foto’s kan je de volgende link openen.
http://picasaweb.google.com/Iviewcq/TIsVoorNiksMarathonGeldrop28112010#
Gr, Siem van der Vaart
