Na drie eerder mislukte pogingen, lijkt het nu toch te gaan gebeuren. Het lopen van de marathon! Ditmaal in Eindhoven. Ik had goed getraind, maar wel op een heel andere manier dan in andere jaren, dus het moest nog blijken of dat goed zou uitpakken.

Op zaterdag alvast ernaartoe en de startnummers op de Expo opgehaald. Het regent behoorlijk hard, maar volgens Buienradar is het morgen droog. En inderdaad, als ik 's morgens uit het raam kijk, zie ik zelfs een zonnetje. Het is echter wel koud: 7 graden. Dus geen singlet maar een t-shirtje aan.

Gelletjes mee. Garmin om ... shit, die is in mijn tas al aan gegaan en nu is de batterij leeg. Tja, hoe kan ik nu zien of ik 4.40 per kilometer loop? (met dit tempo zou ik op 3.17/3.18 uitkomen) Dan maar met de 'haas' van 3.15 mee en zolang mogelijk erbij blijven. Zo gezegd, zo gedaan.

Op gemak naar het startvak, niet nerveus. Meteen met de 3.15 'haas' mee en erbij blijven. Dat ging eigenlijk hartstikke lekker. Ik hoefde nergens op te letten, alleen bij die 'haas' blijven en Fred (die later de halve zou lopen in 1.22) stond onderweg nog met gelletjes klaar.

Bij de 38 km de 'haas' gedag gezegd , en samen met Claudia, die ik ken via Lex van Eck van der Sluijs van de Lexgroep, die mij per e-mail trainingsadvies heeft gegeven, nog een lichte versnelling ingezet. En wat een waanzinnige ontvangst daar, over de markt en door straatjes bomvol mensen, die je toejuichen, Echt kippenvel . En dan finishen in 3.13.34!

Samen met Claudia (op foto links van mij) staan dansen en springen. Zij had net als ik 10 minuten van haar pr afgelopen. Je snapt wel dat de lach niet meer van mijn gezicht te krijgen was en dat we er wel een feestje gevierd hebben. En dat is in Eindhoven niet zo moeilijk!