Enkele weken geleden heb ik mij ingeschreven voor "De Zwarte Marathon".

Wist zelf van het bestaan niet af, maar omdat ik nog steeds 50 marathons voor mijn 50 ste verjaardag wil lopen, en de zomer nog even op zich liet wachten, dacht ik waarom ook niet.

Deze marathon begint in Scheveningen en gaat over het strand naar Noordwijk, daar keren en hetzelfde eind weer terug. Verdwalen kun je niet echt.

Omdat ik niet echt goed getraind was en het 's middag om half 5 nog steeds zo'n 25 graden was besloot ik er een rustig duurloopje van te maken.

Na het startschot begon ik met nog 100 andere idioten aan deze zwar(t)e marathon.

Al snel bleek dat iedereen het rustig aan wilde doen, in ieder geval in het begin. Want na een paar kilometer belandde ik in de kopgroep. Een groep van zo'n 12 lopers, wat wel lekker was want we hadden tegen wind naar Noordwijk. Het strand was prima, maar het zou vloed worden!

Het eerste gedeelte naar Katwijk ging vrij gemakkelijk, maar tot mijn schrik waren we op een gegeven moment meer dan de helft van de groep kwijt. En bleven we met z'n vieren over. De samenwerking was prima, want iedereen deed een keer kopwerk. Tot ene Bernard op kop ging en het nog niet hard genoeg vond gaan. Ik mee! Toen waren er nog maar twee!

Ik wist niet wat ik meemaakte, wilde rustig een marathon volbrengen....En daar liep ik op een gedeelde eerste plaats. Maar het werd nog erger. Op een gegeven moment werden we ingehaald door een persoon die ik nog niet eerder gezien had. Hij had wel een startnummer dus dacht ik die hoort er ook bij. Ik er achteraan, maar Bernard niet. Dit vond ik al wat vreemd.

Eindelijk kwamen we bij het keerpunt, daar kwam ik er achter dat deze snellere man in een estafette team zat en in Noordwijk iemand stond te wachten die hem ging aflossen. Bernard liep intussen 200m. achter mij, dus liep ik aan kop in de solo klasse.

Beetje onverwacht, maar ja, terug voor de wind, dan maar het beste er van maken. Tot Katwijk,       25 km. punt nog geen problemen. Maar toen werd het toch wel erg vloed. En moest ik zoeken naar de harde gedeeltes op het strand. Ook was het veel warmer voor de wind.

Bij Wassenaar was het bijna niet meer te doen, alles was mul zand. Ook begon ik nu te merken dat er niet zo veel trainingskilometers in de benen zaten. Maar ik hoefde nog maar tien kilometer en dacht als ik maar kan blijven lopen en niet hoeft te gaan wandelen. Hopelijk heeft Bernard het net zo zwaar.

Maar dat bleek niet zo te zijn. Bernard kwam mij vlak voor Scheveningen voorbij. Vroeg nog wel hoe het met mij ging. Maar ik was niet eens in staat om antwoord te geven.

Toch was ik niet teleurgesteld, in tegendeel ik was zelfs blij met mijn tweede plaats.

Ook zelfs toen ik hoorde dat alleen de eerste een prijs had gewonnen.

Eindtijd 3.38.15 ongeveer 5 minuten achter Bernard.

Ik heb Bernard bedankt voor de leuke wedstrijd die we ervan hadden gemaakt en afgesproken het in januari over te zullen doen.

 

Rob van Noordt