Allereerst zal ik me even kort voorstellen voor degene die mij nog niet kennen. Ik ben Vincent Rolvers, 34 jaar, getrouwd met Petra en vader van Damian van bijna 7 jaar en Jessy van bijna 2 jaar.
Sinds Juli 2012 ben ik begonnen met de loopsport na een flinke waarschuwing vanuit het ziekenhuis. In het begin was ik niet eens in staat om een minuut achter elkaar hard te lopen. Met een flinke dosis motivatie en inzet lukte het me na 3 weken al om mijn eerste 10 kilometer te lopen. Een paar maanden later besloot ik mij dan ook in te schrijven voor mijn aller eerste wedstrijd. Lekker dicht bij huis koos ik voor de Ruitenburg Halve. 21,1 kilometer onder wat op de dag zelf geen makkelijke omstandigheden bleken te zijn. -5 graden, windkracht 5 en de hele wedstrijd sneeuw. Toch slaagde ik er in om de wedstrijd te finishen binnen de mezelf gestelde tijd.
Na deze wedstrijd had ik het loopvirus aardig te pakken en besloot me bij Thof Running aan te sluiten in Februari. Regelmatiger trainen en meer structuur was waar ik naar op zoek was. Na de eerste trainingen in de C-groep ben ik vrij snel overgestapt naar de B-groep en even later naar de A-groep. Al gauw liep ik wekelijks in de weekenden boven de 20 KM en na nog een halve marathon gelopen te hebben was de overstap naar de marathon een voor mij logisch gevolg. Na wat wikken en wegen besloten van start te gaan op de Vrede's Marathon in Den Haag.
Zondag 22 September was het dan zover. Om 9 uur in de ochtend was de start vanaf het Spuiplein in het centrum. 17 graden en flink wat bewolking zorgden ervoor dat de omstandigheden prima waren om te lopen. Na een 11 kilometer kwamen we aan bij Kijkduin om daarvandaan het strand op te gaan naar Scheveningen. Na een kilometer of 4 mochten we het strand weer af om de haven te ronden. Aan de andere kant aangekomen vervolgde de route zicht direct weer over het strand richting de Pier. Het harde zand maakte het lopen vrij makkelijk wat een verademing was voor de volgende 8 kilometer. Bij de doorkomst halverwege stond er ongeveer 2 uur en 8 minuten op de klok. Het 24 KM punt op het strand bracht een leuke verassing in de vorm van kramp in de buikspieren. Flink diep ademhalen, de spieren oprekken tijdens het lopen en een drankje bij het 26 KM punt brachten genoeg verlichting om de race voort te zetten.
Nu dan lekker het strand af en door het mulle zand de duinen in. Dan valt zo'n klimmetje toch ineens even tegen. Vrij snel liep ik weer in het gewenste tempo en had gelukkig nergens meer last van. Dit kon ik door de duinen en de omgeving Wassenaar goed vast houden tot het 36 KM punt. Nu begonnen de heupen en de liezen flink op te spelen wat ervoor zorgde dat ik toch nog even heb moeten wandelen tot de drankpost bij 38,5 KM. Nog even rustig doorwandelen en vanaf het 39 KM punt kon ik gelukkig weer een beetje door lopen. Op dat moment hoorde ik al de speaker de mensen binnen roepen en dat bracht de nodige energie om het laatste stuk toch nog even aan te zetten. Uiteindelijk was daar dan de finish na 4:25:20. Moe, voldaan en een hoop geleerd onderweg. Nu even rustig herstellen, dan de training weer oppakken voor nog 1 of 2 halve marathons en dan natuurlijk de Westland marathon op 25 Mei. Ik kijk er nu al naar uit om met veel bekenden door de Regio mogen te lopen.
Met de loopgroeten van Vincent Rolvers