Ik heb het even opgezocht, maar het was zondag 1 mei 2013 toen ik mij inschreef voor de marathon van Eindhoven. Dit zou m'n eerste marathon worden, deels als voorbereiding op de tweede, de Westland marathon. Maar het was al lange tijd een wens om een keer te ondervinden hoe het is om die 42,195 km te trotseren. Omdat ik opgevangen had dat Matti Paping en Philip van Dongen deze ook liepen vond ik dit een geschikt debuut.

Vanaf de zomer ontstond er in de zondagmorgen groep een trainingsgroep onder leiding van Matti met lopers die trainden richting een marathon of graag 20km op een ochtend lopen. Diezelfde Matti heeft uiteindelijk zijn startnummer ingeleverd, maar de late aanmelding van Hans Vermeer zorgde ervoor dat we toch met drie Thof lopers vertegenwoordigd waren.

We hebben uiteindelijk zonder echt schema getraind. In verhouding ook erg veel lange duurlopen gedaan, ik denk 5 of 6 keer 30km. Wout Verkade zei me ooit dat je het beste eerst tien halve kunt lopen. Nou die heb ik er inmiddels wel inzitten. In de voorbereiding voelde ik me ook echt fitter en fitter worden en zo heb ik ook m'n record op de halve nog weten aan te scherpen.

De presentatie van Miriam gaf tussentijds nog maar eens aan dat je goed moet nadenken over je voeding. Nu was ik al begonnen met gelletjes, maar heb ik dus ook de laatste dagen alleen maar koolhydraten gegeten. Voor m'n gevoel weet ik ook precies wat Philip en Hans gegeten hebben, want er was inmiddels een marathon groepsapp ontstaan waarin al het overbodige gedeeld werd.

De dagen van te voren veel succeswensen, veel eten en veel rusten. Fred Louter plaatste nog even een tweet op de site met een onhaalbare voorspelling, ik neem aan dat het was om te prikkelen? En dan ineens is het zondag 13 oktober – 7.00 uur in de ochtend - auto in en rijden naar Eindhoven.

Philip had z'n vrouw een romantisch weekendje in het Pullman hotel beloofd, maar omdat dit wel precies dit weekend in Eindhoven was konden wij hier mooi onze spullen kwijt, voorbereiding doen en achteraf douchen. Dit was natuurlijk ideaal, maar verhoogt ook de beleving en het plezier rondom zo'n prestatie.

Een minuut of tien van te voren stonden we aan de start. Door een zij- ingang in het startvak stonden we een startvak dichter bij de start dan we hoorden. Nu moest het dan toch echt gebeuren.

Had ik al gezegd dat het regende? Onafgebroken viel de regen op ons neer. Philip had van vuilniszakken wel regenpakken op maat gemaakt, dus de eerste meters bleven we nog warm en droog.

Alle drie vonden we 3:45:00 een mooie richttijd. Philip en ik besloten weg te gaan op 5:10 zodat er ruimte voor verval op het einde was. Dit hebben we heel netjes samen volgehouden tot een km of 35. Op dat punt werd het zwaarder en zwaarder om vol te houden en lieten we het tempo beiden zakken, maar ontstond er ook een gat tussen ons.

Hans heeft er zijn eigen race van gemaakt en liep hem duidelijk het makkelijkste.

De marathon van Eindhoven is er één van twee rondjes, normaal vind ik dat geen bezwaar en weet ik daardoor juist extra goed hoeveel je nog moet. Gisteren merkte ik dat je daar dus in de marathon niet te veel mee geconfronteerd wil worden. Alle bandjes, supporters, de Hertgang en het Philipsstadion, je ziet ze twee keer. Terwijl je horloge je ook vertelt dat je nog heel veel kilometers moet. Maar hierdoor zijn ze wel goed in staat veel en goede drankposten neer te zetten. Om en om was er sportdrank of water en banaan of sinaasappel. Ik heb er denkend aan Miriam geen één van overgeslagen. Ook zagen we hierdoor Chantal en Sandra meerdere keren en Marco Tuitel stond op het 15km punt. Geweldig!

Toch denk je die laatste kilometers "Waar blijft die finish, ik kan niet meer". Over een plein, een paar bochten en een lange rechte weg vol met publiek naar de finish, dat gaf nog even kippenvel.

Eenmaal over de finish kon ik geen stap meer zetten. Het gevoel dat je het gedaan hebt overheerst. Dat wint het zelfs van de uitputting en pijn in je benen. Geweldig!

Op de hotelkamer hebben we gelachen om hoe stuk we zaten. Lekker op bed gelegen en gedoucht weer terug naar Maasland. Waar blijkbaar nog veel meer regen gevallen was.

Onderweg zagen we Ronald van der Hoeven met de halve marathon finishen op 1:29:53 (een nieuw pr voor hem).

Wij genieten nog even na (de foto's, de tussentijden en spierpijn)

Edwin van Kersbergen

Tijden hele marathon
Edwin van Kersbergen – 3:41:38 (pr)
Philip van Dongen – 3:43:48
Hans Vermeer – 3:50:44

Tijden halve marathon
Ronald van der Hoeven - 1:29:53 (pr)