Lissabon - zondag 15 oktober. Het is 5:30 uur als de wekker gaat. Dit is de dag waar we al een tijdje naar toegewerkt hebben. Eerst door te trainen uiteraard, maar zeker ook vanaf vrijdag toen we met z'n vieren (Paul, Joyce, Edwin, Chantal) vanaf Schiphol vertrokken naar Lissabon. Het idee om de marathon van Lissabon te gaan lopen kwam van Paul, bij Edwin stond deze niet op 'het lijstje' maar dat was zo toegevoegd. Vrijdag kwamen we rond het middaguur aan in ons appartement. Een groot, maar vooral warm appartement in een levendig uitgaansdeel van Lissabon. Ook een terrasje werd aangedaan en het gesprek ging uiteraard steeds meer over de marathon. Niet eens persé tussen Edwin en Paul; juist de dames waren aan het uitpluizen waar te gaan staan en waar de komende dagen gegeten kon worden (pasta én taartjes). Lissabon heeft vervolgens ook een Markthal waar lokale lekkernijen geproefd werden en de sfeer er goed in zat. Zie foto.
De zaterdag stond in het teken van het ophalen van de startnummers. Dat idee hadden meer mensen opgevat. Voor de Expo stond een rij van duizenden mensen en circa 2 uur wachttijd. Gelukkig kende (of niet?) Paul een paar Portugezen die bijna vooraan stonden wat ons een veel plezieriger bezoek gaf. De Expo was oprecht leuk en interessant. Veel dingen konden geproefd of geprobeerd worden, en sportdrank en gels werden aangevuld. De Portugees die ons de wedstrijdshirts mocht uitdelen zit helaas overspannen thuis de komende tijd (grijs, toch geel, singlet toch t-shirt, L nee toch XL). En het blijft het lelijkste marathonshirt wat we ooit gehad hebben! Na een heerlijke lunch (niet geheel marathondieet) hebben we vanuit de kabelbaan Lissabon bekeken en de binnenstad opgezocht. Fijn aan een appartement is natuurlijk dat we daar pasta en pannenkoeken konden maken waarmee we nog even de koolhydraten opstapelden.
Maar goed, zondag 5:30 uur ging dus de wekker en moesten we richting de trein. Volle treinen met beslagen ruiten gingen vanaf 6:00 uur richting Cascais. Daar vandaan zouden de lopers richting Lissabon teruglopen. Cascais was leeg en verlaten op het startgebied na. Snel nog even naar het toilet en daarna ruim op tijd het startvak in (start was 8:00 uur). Als je van daaruit naar de eerste kilometer keek voelde dat als recht omhoog. Een pittige maar leuke start waarbij je na de eerste beklimming in de afdaling het tempo natuurlijk goed naar je gewenste gemiddelde kon brengen. We liepen niet ver uit elkaar en troffen elkaar rond 14,5 km voor een kort praatje; allebei nog prima in vorm, ondanks de temperatuur (die liep gestaag op naar 32 graden die dag) en de heuvels (de start was niet de enige beklimming). Edwin sloot aan bij een groep met een haas voor 3:30. Paul is iets later een restaurant ingerend voor een nodig toiletbezoek. We hebben er beiden voluit van kunnen genieten zonder het héél zwaar te krijgen. Edwin finishte op 3:28:21 (nieuw pr) en Paul op 3:35:46. Edwin werd daarmee 10e Nederlander, 132e in zijn categorie en 579e in totaal. Mocht je op de app gekeken hebben is de tijd van Paul moeilijk te geloven. Door het dubbelvouwen van zijn startnummer heeft Paul de laatste drie doorkomstpunten gemist én merkten we 6,5 uur na de start dat Paul nog moest finishen. Hij is nogmaals over de finish gelopen om te voorkomen door de organisatie gezocht te worden.
Al met al een geslaagd weekend, leuke marathon en een leuke ervaring!
Edwin van Kersbergen en Paul de Koning