Maar dat zit volgens mij tussen je oren. Die laatste week begint het mentale deel van de voorbereiding. Bij mij gaat alles goed. De trainingen zijn allemaal goed gegaan. Geen blessures opgelopen. Dus wat kan er mis gaan? Helemaal niets. Maar toch begint de spanning te komen. Collega's worden gek van een "andere" Hans. Iedere dag kijk ik even naar het weerbericht. Wat voor weer wordt het zondag? Je kan er niets aan veranderen maar als de omstandigheden ideaal zijn zit er misschien wel een PR in. Verder rust ik volledig uit. Alles moet goed zijn. Alles moet kloppen. Zin om te lopen heb ik niet meer. Op tijd naar bed en veel fruit eten en heeeel veeeeel water drinken. Ik bereid me serieus voor op zondag. Vrijdag gaan we met z'n allen (17 marathonlopers van Thof) ons startnummer halen in Rotterdam. Aansluitend pasta eten bij de Italiaan op de Meent. Gezellig. Salvator regelt een fantastische maaltijd voor ons. Geweldig. We gokken op elkaars eindtijden. Dat geeft heel wat hilariteit. Er zal heel wat gepresteerd moeten worden zondag. We spreken af dat we zondag ochtend om 8.00 uur verzamelen bij de sporthal. Best vroeg, maar wakker zijn we toch. De adrenaline giert toch al door ons lichaam. De pasta's zijn gestapeld. Het water is gedronken. Gespannen zijn we allemaal. Dit hoort allemaal bij de marathon. Bij de metro gebeurden de gekste dingen. De 1 zit 10 minuten vast tussen de poortjes en de ander krijgt spontaan van de spanning een zaadlozing. Toch maar je broek schoon likken. Een aantal hebben we toen al aan het infuus moeten hangen. Eenmaal bijgekomen gingen we richting Hilton waar twee heerlijke kamers voor ons gereserveerd waren. Altijd lekker zo dicht bij de start. Hier wordt altijd de vraaggesteld wat trek ik aan? Moeilijk is het niet. Het wordt ideaal loopweer. Temperatuur 13 graden, weinig wind en droog. Lekker hoor. Drie kwartier van te voren gaan we naar het startvak, anders staan we helemaal achteraan. We staan goed. Even voor 11 uur komen helikopters boven ons, Lee Towers zingt zijn "walk on" en om exact 11 uur klinkt het kanonschot. Een fantastische start voor een marathon. De marathon is begonnen! Een geweldige sfeer zo op de Coolsingel. Echt wel een kippenvelmomentje. Geweldig. Dit doen we volgend jaar weer. Aan het begin is het best wel dringen. De Erasmusbrug is echt heel leuk om zo met 10.000 hardlopers overheen te denderen. Met de eerste kilometer lig ik al gelijk op schema (5.20 de km). Mooi zo. We gaan dit jaar eerst langs de Kuip. Daar ligt het 5 km punt. Ik loop lekker en een heel klein beetje voor op mijn schema. Gaat goed zo. Er staat ontzettend veel publiek langs de route op zuid. Leuk hoor. De Erasmusbrug op de terugweg (25,5 km) is minder leuk en dan nog een leuk tunneltje, het begint zwaarder te worden. Maar ik kan mijn tempo nog volhouden. Wel loop ik constant in de zon. Er waren wel wolken, maar nooit boven mij. Gelukkig zijn er voldoende drink- en sponsposten. Goed geregeld allemaal in Rotterdam. Alleen het rondje Kralingsebos nog en we zijn er. Maar hier begint de marathon. Het word moeilijk mijn tempo vol te houden. Het hoofd wil wel maar de benen niet meer. Gelukkig worden we hier aangemoedigd door vele supporters uit Maasland. Allemaal heel erg bedankt, want hier hebben we het ECHT nodig. Ondanks alle aanmoedigingen gaat het tempo er volledig uit. Achter het Kralingsebos hebben ze nog een raar lusje aangelegd. Geen asfalt maar middeleeuwse straatstenen. Dit loopt voor geen meter. Waardeloos. Bij de 40 kilometer word ik ingehaald door Hendrik. Die gozer lijkt wel vleugels te hebben. Ik verlang meer naar een rolstoel. Niet te geloven. Aanhaken kan echt niet. De laatste kilometers lijken meer op een overlevingstocht. Maar dan is daar de laatste bocht naar de Coolsingel. De laatste meters worden aangegeven. 400 meter, 350 meter , 300 meter enz. Goed dat iedere 50 meter wordt aangeven. De aanmoedigingen door het vele publiek duwen je de finisch over. Ik klok mijn tijd op 3.53.25. Helaas geen PR. Gelukkig zijn er door anderen wel PR's gelopen en de debutanten hebben mooie tijden neergezet. Gefeliciteerd allemaal. De afterparty in de sporthal voor het hele gezin is een leuke afsluiting voor deze belevenis van 42,195 km. Volgend jaar weer? Wie weet.
Groetjes Hans