Met z’n vijven onderweg naar Monster; Frans Plieger achter het stuur en Sal als tom tom.

Het moet gezegd de auto konden we redelijk dichtbij de sporthal parkeren. Daar bleek dat we niet de enige Thoffers waren want er waren meer enthousiastelingen die de stoute sportschoenen wilde aantrekken.

 Het was aangenaam weer een lekker zonnetje met een behoorlijke bries. De start in Monster is altijd een probleem je komt slecht weg door de smalle straatjes en op het parcours staan ook nog eens auto’s geparkeerd dus maar rustig blijven.

Richting Kijkduin met de wind in de rug liep dit, ook al omdat het veld wat overzichtelijk werd, wel prettig. Met een bocht naar links begon het zware werk over het strand, het was gelukkig laagwater maar de wind trok behoorlijk aan. Zie dan maar in een groep te komen. Het was namelijk goed knokken tegen de elementen.

 Frans Louter tikte op mijn rug hij kwam voorbij maar het lukte mij niet om zijn tempo bij te houden. Frans loopt een paar meter voor je riep Kees Langelaan die op het strand stond. Maar ik was blij dat ik nog een beetje kon lopen. Een groep lopers passeerde mij, aankleven en op de tanden bijten dat was lekker lopen. Van het strand af richting de duinen viel niet mee, gelukkig een drankpost en daar was ook weer Frans, hij zat er goed doorheen maar wat wil je met die tegenwind.

 Op naar de finish en wat loopt dat heerlijk met wind in de rug. Er viel een blok beton van mij af want ik kon nog versnellen en met een behoorlijk tempo liep ik door de duinen en onderwijl lopers inhalend Eindelijk tussen de eerste woningen van Monster lopend en dan een grote bocht naar links kwam daar het finishdoek in zicht. Net over de streep bijkomend kwamen ook de andere Thoffers binnen. De één kapot de ander met een goed gevoel maar ieder had toch dezelfde mening, die wind en dan die 8 km over dat strand en dan door de duinen terug dat is de Rabo Robuust Run.

 Mary