Halverwege bleek dat na de Weverskade de Waterweg volgde en dat we 14km gingen lopen;  blijken ze te trainen voor de halve marathon in Den Haag.…maar ja wat doe als je halverwege bent…? De 2e zaterdag vonden de dames het de hoogste tijd om in te schrijven voor de halve op 14 maart ’09 en ‘jij gaat toch zeker ook mee?’ slik…geintje zeker… hoe kom ik dáár nou onderuit? Niet dus! Elke week werden er meer kilometers gelopen en omdat ’t best aardig ging heb ik op enig moment  maar ingeschreven. 7 maart de 12,4 gelopen om wat ervaring op te doen, maar goed ook; ik was veel te warm gekleed waardoor ik na 5km overkookte en een tomatenhoofd had.  Afgelopen zaterdag was ’t dan zover; m’n eerste halve marathon, ’s morgens was het korte broekenweer maar dat veranderde in rap tempo, help wat doe ik aan? Dan alles maar mee. Paula had een wereldplek geregeld in hartje Den Haag, Ron hoefde alleen maar ‘over een hekje te klimmen’. Omkleden in één van de megatenten en vol verbazing naar de mensenmassa kijken, blijft altijd leuk. Op naar het startvak eeh meer een harington, na het startschot 10 minuten schuifelend  naar het startpunt als warming-up.  De daarop volgende 21,1 kilometers heb ik ontzettend genoten, wat een gaaf volk die Hagenezen enthousiast meelevend en opzwepend. In één lange roes gelopen en toen ik bij de 18km de laatste drinkpost passeerde;  yes ik ga t halen! De laatste 350meter was euforisch, dít ga ik meer doen ! Die dikke medaille verkoop ik voor geen goud, met dank aan 4 kanjers van inspirators; Ellen Elly Paula & Gon !  

Henry van Willigen