En als “marathonloopster” moet die toch wel op je CV staan.( vind ik!)

Dus een organisatie gezocht die marathonreizen organiseert naar Athene en de inschrijving geregeld. De trainingen konden beginnen!

Vrijdag 29 oktober om 5 uur vertrokken we naar Schiphol om om 7 uur te vertrekken naar Athene! Bij Rijswijk bleek dat we rugzak met ontbijt, boekjes over Athene en wat leesvoer vergeten waren! Dat beloofd wat…… Op de weerssite had ik heel de week al gekeken wat voor weer het zou worden, mooi warm nazomerweer! Komen we daar in Athene aan, wel zonnig maar KOUD!!!! Helemaal geen weer om op je ligbedje bij het zwembad te liggen, bijkomen van de reis en voorbereiden op wat komen gaat. Nou ja het kon alleen maar beter worden werd ons beloofd.

Zaterdag gingen we het parcours verkennen, met de bus naar Marathon! Daar was een officiële opening ceremonie met allemaal belangrijke mensen in mooie uniformen. Bij de grafheuvel, op 5 km vóór Marathon was een vuur gemaakt ( met een vergrootglas en papier), en kinderen liepen in estafette met de fakkel om het vuur in Marathon te ontsteken. Heel indrukwekkend ! Zo ook het parcours, de “blauwe streep” die meer bergopwaarts ging dan naar beneden. De schrik zat er al in, zelfs in mijn nek/schouder( ja net als Nico ook een stijve, zere nek!)

Na de route verkenning gingen we in het Zapphion onze startnummers ophalen. Wat een Griekse chaos! Maar wel kregen we de medaille al!!! Dus ja, eigenlijk hoefde je niet meer te lopen, de buit was toch al binnen. Je kon zo ff iemand vragen om met je chip te lopen om toch in de uitslagen te komen. Maar nee, dit was een Jubileum medaille die 1 X uitgereikt wordt. Die heb ik dus mooi in mijn verzameling!

Zaterdagavond zat ik om 21.00 u nog bij de masseur, want ik had er een hard hoofd in om te starten de volgende ochtend! Hij vroeg me welke tijd ik in gedachte had? Toen ik 4 uur zei, begon hij te lachen en adviseerde me in deze conditie en het parcours er minimaal een half uur bij op te tellen!! ( als ik al zou starten dacht ik meteen!) Op tijd naar bed maar, want om half 7 zou de bus vertrekken naar Marathon om ons daar af te zetten!

Zondag werden we om 5 uur gewekt door de roomservice! Lekker op tijd dus om te beslissen ga ik wel of niet! Tja en wat doe je dan……..na zoveel trainingen(hmm) en de reis met familie er naar toe…….ik kon gewoon NIET meer afhaken! Ik had natuurlijk met mezelf (en de jakhalzen) nog wat recht(s) te zetten! Henk kon hier niet aan de verkeerde kant staan, want supporters werden naar het stadion gebracht om de lopers binnen te halen! Na een heerlijk ontbijt, kreeg van de zenuwen amper een hap door mijn keel, en een paracetamol vertrokken we om half 7 naar Marathon. Het was licht, koud 9 graden maar wel windstil! Ideale omstandigheden zou je denken. Om 9 u de start dus we moesten ons wel even vermaken…… Voor de startvakken stonden een heleboel vrachtwagentjes waar je eigendommen kon afgeven op startnummer! Heel goed geregeld, echt een pluim voor de organisatie! Een half uur voor de start MOEST je tas in de wagen, want deze gingen vóór de lopers uit naar Athene. Met de welbekende operatie jas aan wist ik me wat warm te houden, alhoewel de zon ook al aardig zijn best deed!

De startvakken begonnen lekker vol te lopen. Ik had me aangesloten bij 4 gezellige, snelle Brabanders. Maar aangezien er gekleurde startvakken waren , ik had rood met Jac, Susanne had blauw, één vak eerder en Roel en Jan hadden groen 2 vakken later, konden we niet met elkaar starten. Er werd gezegd dat je chip het niet deed als je in een ander startvak zou starten????? Wie geloofd dat????? Nou wij dus….. Tja en toen “eindelijk” was ons rode startvak aan de beurt……. Een toespraakje van de burgemeester, muziekje en dan ……..het pistoolschot en de adrenalineshot! Tjee wat was ik zenuwachtig……….. Met mezelf had ik afgesproken het rustig aan te doen, 5.45/km zou mooi zat zijn!!!! De eerste km liep ik heerlijk relaxed, bijna genietend…..maar veel te snel, dus het moest echt langzamer van mezelf. Nou en dat is vanzelf begonnen dat langzamer lopen.

Na 10 km ging het omhoog en ja dan lopen je benen vanzelf vol, of weet ik veel wat er gebeurd maar het tempo gaat er wel uit! Maar wat heb ik genoten onderweg………22 graden, veel te warm voor mij maar daar had iedereen mee te maken.

Zeer goede verzorging onderweg, elke 2 a 3 km Nepo( = water) in flesjes, sportdrank, sponzen bananen, energie-gel en zelfs na 25 km cola!!! En wat ik het meest ontroerend vond, HET PUBLIEK! Ze bedanken je, dat je naar Athene gekomen bent, ze staan te zwaaien met olijven takken, er is muziek en ze roepen enthousiast BRAVO !! Echt, je hebt dan echt geen bekende langs de kant nodig…….nou ja wel leuk natuurlijk.

Na 15 km ging het alleen maar bergopwaarts, en wat was dat zwaar! En wat er dan door je hoofd gaat??? Als eerste Dinie, waar ben je om mij op sleeptouw te nemen??? En met héél véél respect dacht ik aan de Mont Ventoux lopers, Paul, Wout, Artur, Rob, John en Ron, die vrijwillig 21 km omhoog liepen! Nu weet ik hoe zwaar dat was voor hen, petje af!!!!

Op het 30 km punt, ik wist dat er nog 2 km omhoog ging en ik eigenlijk niet meer kon, was daar ineens een “Griekse God” op oranje schoenen! Keek naar me, gaf me en knipoog( of dacht ik dat nu maar) gaf een knikje met z’n hoofd; zo van kom op, je bent er nu bijna(?) loop mee……..

En ik kreeg een soort vleugels……..op naar de 32 km en dan bergafwaarts! Ik heb echt op hem gelet, maat ineens was’ie weg en moest ik het weer zelf doen, wat me ook gelukt is! De km aanduiding van die Grieken was niet echt zuiver, en wat duurde het lang eer het Panathinaikon Stadion in zicht kwam, mijn Garmin had allang 42 km aangegeven, maar daar eindelijk het MARMEREN stadion, met aan de RECHTERkant op de tribune mijn familie met de HOLLANDSE vlag! Wat was ik BLIJ dat ik het gehaald had!!!

De tijd, 4 20 en nog wat……………………..ik ben er SUPER tevreden mee. Een PR voor zo’n loodzware marathon en een gouden medaille! (de 2e)

Op de tribune kreeg ik mijn 3e medaille van Henk , omdat dit voor mij ook een jubileummarathon is! Heel leuk waren de reacties van o.a. chinezen, waarom ik 2 medailles om had!

En na een weekje vakantie in Athene, met af en toe een bommetje……ben ik blij weer thuis te zijn! Vanmorgen een half uurtje gelopen…….ik vond het lang zat!

Maar heb er weer zin in! Op naar de volgende marathon!

Groet A3 Heel veel dank aan allen die op welke manier met mij meegeleefd heeft!