Wat is het vroeg die zaterdag, 5.00 uur uit bed om een halfuur later samen met Paula en Siem op pad te gaan richting Twente, maar dan wel via Zoetermeer om Toos op te pikken een zus van Paula. Dit dagje uit was voor ons wel een pittige sportieve uitdaging want Paula en Toos gaan een estafette marathon lopen, terwijl Siem en ik de hele gaan lopen.

Onderweg in de auto naar de startplaats, het was trouwens nog aardedonker, vielen er toch regelmatig druppels naar beneden maar gelukkig was de auto voorzien van wissers die dan ook de voorruit schoon hielden. Geholpen door de Franse tomtom kwamen zonder problemen aan en werden door een enthousiaste vrijwilliger naar een drassige parkeerplek gedirigeerd.

Na ophalen van de startnummers werd een complete dis geopend alwaar we werden voorzien van koffie en de overbekende Twentse krentenmik.

Dat wij niet de enige waren die daar gingen lopen bleek uit de volle parkplaatsen en het vollopen van de boerenstee alwaar de start en finish was.

Het is koud, onderweg in de auto zagen dat de het rond de 6 a 7 graden buiten was. Dus de grote vraag was natuurlijk “ wat trekken wij aan”. Ter plekke kwam af en toe de zon al door het wolkendek maar het bleef toch behoorlijk fris. Het wordt vandaag redelijk weer zij een manspersoon in onvervalst Twents dialect toen wij hem vroegen naar de weersverwachting voor die dag. We gokten er op en gingen in T-shirt naar de start, middels een blaasorkest werd de tijd voor het afschieten muzikaal gedood en of niet genoeg was kwamen ook de jagers in hun groene uniformpjes in actie met hun bekende horens. Gezien de grote belangstelling werden de lopers in twee groepen weggeschoten, de eerste om 09.30 uur en een tweede een half uur later.

De marathon kon gelopen worden als duo dit betekende dat de één op de fiets meegaat en de ander loopt en dat afwisselend. Paula en Toos gingen als duo en Siem en ik gingen voor de hele.

Nadat de jagers klaar waren klonk daar het startschot en gingen we op weg naar de finish.

Pluvius was ons zeer goed gezind want daar was dan toch een stralende zon met een heerlijke temperatuur.

Deze marathon laat zich niet vergelijken met andere. De route gaat over verharde maar ook onverharde wegen, ong. 40% verhard tegen 60% onverhard zoals landweggetjes en bospaden maar de route loopt ook door weilanden. Dat de organisatie niets vreemd is, bleek wel dat we plotsklaps door een winkelcentrum liepen en enige kilometers verder, jawel door een koeienstal. Onderweg kwamen wij in groten getale jagers tegen die met een geweer in de weer waren om het nodige wild af te schieten dus wij gingen er als een haas van door.

Het organisatie heeft echt alles uit de kast gehaald want er waren maar liefst 12 verzorgingsposten waar niet alleen water was voor de dorstige enthousiastelingen maar waar ook een scala aan locale producten kon worden genuttigd.

Zo was er natuurlijk weer de bekende krentewegge maar ook een aardappelsoepje, fruitmix, bouillon van tomaten,pannenkoeken,stukjes pompoen met champions, boterkoek met een speciale slagroom, stukjes beenham, een ijsje en op diverse plaatsen kon ook nog een voortreffelijke rode of witte wijn gedronken worden, kortom het was een heel culinaire gebeuren Natuurlijk was ook de muziek die op diverse plaatsen aanwezig was, anders dan dat we gewend zijn, want in het winkelcentrum was er een zangkoor en op de diverse boerensteden werd er flink op los geblazen terwijl er bij een doorgang door een landhuis er een klassiek orkest Verdi of één van zijn zijn tijdgenoten aan het vertolken was.

Eindelijk was daar dan de rode loper, we hebben het gehaald. De finish over en gelijk aan de champagne want die werd ons direct aangeboden. Maar de koek was nog lang niet op want de Twentse keuken heeft nog meer te bieden en middels een overheerlijke dis was er nog meer te smullen van al die heerlijke locale gerechten. En de gelopen tijd, die is niet belangrijk want het genieten van het prachtige landschap langs statige boerderijen en de zeer riante châteaux doet ons beseffen dat we dit nog maar eens over moeten doen.

Ook Paula en Toos, inmiddels ook gefinisht, kwamen woorden te kort voor zo’n bijzondere marathon. Uiteraard kregen we ook nog een herinnering mee, nee geen T-shirt maar 4 Landgoed Twente Marathon krentenbollen in een schitterend blik

Lik het oe wat, dan schrief oe mer in. Met doon is hier voll belangrieker dan het grote gewin. 

Mari

Kijk voor foto’s etc. op de volgende hyperlink en dubbelklik op de foto’s

 http://www.landgoedtwentemarathon.nl/media/fotos.html