Een tijdje geleden hadden Irma (v. Gelderen), Lyzette (vd Marel) en ik (Linda Lansbergen) ons opgegeven om namens de Reinier de Graaf Groep mee te doen aan de CPC-loop in Den Haag. Samen met nog zo’n 60 andere collega’s wilden we de 10 kilometer gaan lopen. Ongeveer 20 anderen (waaronder Thoffer Sing Dekker) hadden zich opgegeven voor de halve marathon. Afgelopen week ontvingen we onze shirts, een plattegrond van het terrein (dat werd goed opletten want het leek wel een dorp), ons startnummer met chip en de nodige consumptiebonnen. Goed geregeld allemaal!

En zondag de 11^e was het dan zover. Omdat het nogal druk beloofde te worden rondom Den Haag, lieten we ons afzetten bij het Malieveld. Daar was het al een drukte van belang. In het business paviljoen werden we opgevangen door onze collega’s. Buiten scheen de zon en voelde het al lekker warm aan. Zo langzaamaan druppelden de RdGG’ers binnen. En natuurlijk werd hier de wedstrijdspanning steeds meer voelbaar: nog even een banaantje eten, of toch een boterhammetje? Muziek opzoeken op de i-pod. Snel nog een keertje naar de wc (hoewel, snel……een lange rij voor de mobiele toiletjes leerde ons dat we het misschien maar beter even op konden houden).

Na een foto met de hele club collega’s begaven we ons richting startvak. Lyzette en ik hadden afgesproken om gezellig samen te gaan lopen. Wat een drukte! Wat een mensen! Voetje voor voetje zochten we ons een weg naar de ingang van startvak C. Irma zou starten in vak D dus die zijn we onderweg er naar toe uit het oog verloren. Vak C was het vak met mensen die zo’n 55 á 60 minuten over de 10 kilometer wilden gaan lopen. Met de zon op ons bol voelde het al behoorlijk warm aan. Ik had nog een shirtje extra aan en twijfelde of ik niet iets te warm gekleed was. Maar kijkend naar sommige lopers om ons heen moest dat best goed komen. Er waren er ook die gerekend hadden op een paar graden vorst onderweg zo te zien…..

De minuten tikten weg, al wachtend op het startschot. Een paar keer deden we de wave van voor naar achter en van achter naar voor, een lekkere beat kwam uit de luidsprekers en uiteindelijk (shit, was ik toch nog maar even naar de wc gegaan) werden we weggeschoten. De hele mensenmassa van zo’n 9000 lopers zette zich in beweging. Op een dribbeldrafje begonnen we aan ons rondje door Den Haag en omgeving. Pas na een kilometer of 2 kwamen we een beetje in ons ritme. Onderweg keken we onze ogen uit: al die lopers om ons heen, al dat publiek langs de kant. Echt nergens was het stil. Wat een gezelligheid hier! Zo rond de 5 kilometer stond ons een pittig klimmetje te wachten. Na dit kuitenbijtertje wachtte ons gelukkig als beloning een drankpost. Even snel een slokje drinken en op naar de 2^e helft van onze route. De warmte zorgde er bij mij voor dat het allemaal best wat moeite kostte. Hoe moet die man in die lange broek, trainingsjack en bontmuts zich nu voelen? Ik begon verschillende pijntjes te voelen en moest me op laten peppen door Lyzette die zelf schijnbaar makkelijk naast mij haar kilometers wegliep. Moe maar voldaan kwamen we nog net binnen de 58 minuten over de finish! Een heerlijke Aquarius en een prachtige medaille waren onze beloning. In het business paviljoen konden we nog net Sing veel succes wensen met zijn 21 kilometer. Ook kwamen we daar Irma weer tegen die zeer tevreden was met haar tijd (deze bleek 57:26 te zijn). En Sing, wat was jouw eindtijd? 

Al met al kunnen we terugkijken op een erg leuke hardloopdag. En dat op de eerste echte lentedag van 2012! Dat er nog maar veel van zulke dagen mogen volgen……

Groetjes, Linda.