De Halve Marathon Oostland, de eerste keer dat deze georganiseerd werd. De start was in het hartje van Pijnacker. We waren ruim op tijd aanwezig. Philip had zaterdag  ingeschreven en onze startnummers opgehaald, en zodoende konden we op ons gemak nog even door het centrum lopen.

Er was een grote opkomst, ca 1200 deelnemers. De temperatuur was goed, een graad of 17. We hebben nog wat ingelopen en zijn naar de start gegaan. We wisten een plekje te bemachtigen vlak achter de toppers, er was alleen nog een lint tussen ons en een paar lopers.Eerst de gezamenlijke warming-up. Het was veel te smal en hebben maar een beetje mee staan huppen.    

Gerard Nijboer zou het startschot geven. Verschillende keren haalde hij de trekker over , maar helaas geen schot dus lopen maar. Na 20m een hindernis?? Iemand was zijn telefoon verloren. Door de wegsprintende lopers liep hij gewoon terug.  

Gerard Nijboer had het startschot gegeven, dat was niet alleen een teken voor ons maar ook voor de weergoden. Het begon zachtjes te regenen. De eerste km liep ik met Matthieu mee. Edwin was al lang uit het zicht en Philip zou er een rustige duurloop van maken. Mijn klok had ik op 4:30 de km  gezet, de eerste ging 4:40, toch iets versnellen. Matthieu ging niet mee. Nog steeds regende het. Er kwamen overal grote passen te liggen. In sommige bochten hadden ze stalen platen neer gelegd en was het voorzichtig lopen. Het ging steeds harder regenen, lekker is anders. Elke keer liep ik weer naar iemand toe, mijn snelheid was constant.

De eerste drankpost in het centrum van Berkel.  Er stond zelfs een bandje heerlijk muziek te maken. Daarna begon het echt te regenen. Steeds om de plassen heen springen en weer verder. De mensen langs de kant stonden onder hun grote paraplu’s ons nog steeds aan te moedigen, geweldig.

Na 10km was het estafette wisselpunt, de regen werd minder maar ik had geen droge draad meer en we moesten nog terug. Biij de 11km kon ik bij iemand aanhaken. Het tempo konden we constant houden. Ondertussen droogde alles een beetje en werd het wat warmer. Pijnacker in zicht, nog een paar km, effe doorbijten. Door de kleine straatjes rechts, links  en… daar ineens 300m verder de finish. Een eindsprint zat er niet in, het tempo was vastgeroest. Maar dit klopte precies met de ingestelde tijd.1:35:04 , een nieuw pr. Helemaal geweldig.

Edwin stond al lang te wachten, en vroeg zich af waar iedereen bleef. Het was maar koud zij hij. Edwin had weer een geweldige prestatie neergezet, zijn pr onder de 1:30, 1:28:43. Enkele minuten later komt Matthieu binnen. 1:39:49. De laatste km vielen zwaar. Maar bij de finish werd dat weer goed gemaakt, er was in alles voorzien om de inwendige mens direct weer aan te sterken.

Maar waar blijft Philip nou, die zou toch ook al binnen moeten zijn. Op zijn gemak kwam hij binnen lopen, 1:47:34. De eerste kilometers had hij mensen lachend voorbij zien rennen, later ging hij ze weer easy going voorbij. En nu snel naar huis en een heerlijk warm bad. Een geslaagde loop, goed geregeld en wie weet tot volgend jaar in Pijnacker. 

René Verkade