SALOMON Koning van Spanje, trailrun 3 mei 2015 start 11:00 uur

Salomon Koning van Spanje was in Gulpen, het geweldige Limburgse landschap. Zaterdagavond eerst van de pastaparty genoten en de verhalen van andere lopers vol bewondering aangehoord.Hier starten we allemaal te gelijk maar voor dat je het weet is er een lang lint van lopers ontstaan. Na 500 meter stond er een Schot op een doedelzak te blazen die je al van verre hoorde.

En zo liepen we over de bospaadjes, trappetjes door weilanden met koeien of schapen. De geulen naar boven of beneden waar bij hevige regenval water door loopt welke vol liggen met losse stenen, was men ook niet vergeten. Hier moest je steeds weer zoeken naar vaste harde ondergrond. Het stukje door de Gulp was een van de leukste momenten. Als je je veters niet goed vast had gedaan kon je lekker zoeken naar je schoenen in de bagger.

Men had de route zo uitgezet zodat er geen vlak stukje in zat, ongelofelijk, de eerste keren ga je nog rennend naar boven, op een gegeven moment is de snelheid er toch behoorlijk uit.

De route was goed uitgezet, dit had ik al eens anders meegemaakt. Voor de zekerheid had ik deze wel op mijn horloge gezet. Zo kon ik wel zien hoe ver dat het nog was. En als je dan denkt, ik ben er bijna, dan heb je het mis. De laatste kilometer wordt je gewoon weer naar boven gestuurd en kom je als een echte klimgeit boven. Je bent constant bezig met klimmen en dalen en het genieten van de omgeving en voor dat je het weet ben je bij de finish. Daar was het genieten van een punt echte limburgse vlaai met wat te drinken.

Mijn vorige trailrun was 3 maanden geleden. Dat was de Nighttrail - Bergschenhoek, bij de Outdoor Vally – Skiheuvel - Mountainbike pacours. Het aantal deelnemers was beperkt. De start ging per 5 personen, het duurde voor mij nog 3 kwartier eer dat ik startte. In die tussentijd kon ik me nog even opwarmen aan een van de vuurkorven.

Iedereen moest verlichting dragen op zijn hoofd, je zag hele strepen van verlichte paden door het hele gebied gaan. Je dacht, daar loop ik zo, nou dat had je dan mooi mis. De paadjes kronkelde zo, je kon echt geen andere kant op, je had al weer een flinke afstand afgelegd eer dat je er dan was. De vorst was net uit de grond, de stukken naar boven waren daardoor erg zwaar in die vette klei. Waar je je maar aan beet kon pakken dat greep je, het kleinste polletje gras of onkruid. Mijn schoenen waren hierdoor 2x zo groot en zwaar geworden en het gebeurde dan ook dat ik languit in de vette klei lag. Op een ander stuk zat een touw tussen de bomen en kon je je omhoog slepen.

Het laatste stuk ging over een verlicht steiger over het water naar de finish toe waar het een gezellige boel was tussen de wigwams en vuurkoven, de ertensoep en erdinger bier stonden ook al te wachten. Dat waren weer 16 geweldige kilometers en 100 hoogtemeters.

Mijn volgende trailrun wordt de Vaalserbergtrail op 7 juni, kan niet wachten om weer te gaan.

René Verkade