Afgelopen maart liep ik mijn eerste halve marathon in Naaldwijk. Een ding wist ik zeker... Zo nooit meer! Na wat aanmoediging van verschillende kanten besloot ik me toch weer in te schrijven voor een halve marathon. Ditmaal in Etten-Leur. Mijn idee om optijd te beginnen met trainen viel toch een beetje tegen in de hete zomermaanden, maar voor mijn gevoel was ik goed voorbereid en nadat ik twee weken geleden nog een 18 km liep met Ellen en Marja, had ik het gevoel dat dit moest gaan lukken!

De dagen voor de halve marathon werd het clubje steeds groter. Twee auto's vol wel te verstaan. Op naar Etten-Leur dan maar! Marja maakt het nog even spannend door een afslag te missen (of was er toch iets anders aan de hand?!) en we zaten ook nog in een kleine file, maar startnummers hadden we al, dus alsnog ruim optijd! Nog even dubben... lange broek of korte broek? Maar het was overduidelijk, het werd een korte broek. Flesje drinken wegwerken, even naar het toilet en nog even op de Thoffoto! Die punten kunnen we natuurlijk niet mislopen...

Ik was heel blij dat Ellen mij zou hazen! Ik wilde graag sneller zijn dan mijn vorige halve marathon (2:04:40), en stiekem wilde ik wel heel graag binnen de twee uur! Eenmaal in het startvak was ik erg rustig. Dit is voor mijn doen erg bijzonder, want normaal voel ik me 'diepongelukkig' zoals Sven Kramer zou zeggen. Het startschot ging al snel! En daar gingen we... Het eerste stuk was erg leuk, door de stad, veel mensen langs de kant en wat muziek hier en daar. Ik had het aantal km's voor mezelf opgedeeld. Van 0 naar 5 km, van 5 naar 10 km en van 10 naar 15 km. Dit ging wel lekker moet ik zeggen! Om de 5 km wat drinken en ondertussen genieten van het weer (want het had ook zomaar kunnen regenen volgens Ellen) en het landschap. Ook had Ellen zo nu en dan een motiverende opmerking zoals: Dit doen we wel even, het gaat lekker, of we zijn al aan het aftellen.
Eenmaal de 15 km voorbij dacht ik het zijn er nog maar 6! Al snel sloeg deze gedachte om in: Het zijn er NOG 6. Niet aan denken Veerle, hoe langer je treuzelt hoe langer het duurt voordat die finish komt. En ik had het gevoel dat we het nog binnen de 2 uur konden redden! Bij 18 km lukte het ondanks de peptalks van Ellen niet meer om het tempo vol te houden. Het lukte om te blijven rennen (of was het meer joggen?!), maar ik baalde dat ik niet meer harder kon. Eenmaal in de stad zag ik al snel de kerk, hoorde ik de muziek alweer en zag ik de finish!! Me so happy! Mijn eindtijd is 1:58:03, super blij mee! Ook de andere Thoffers hebben super goed gelopen, dus het heerlijke plakje appel-kaneelcake van Yvonne was meer dan verdiend 

Eindtijden Thoffers:
René Verkade 1:30:08
Edwin van Kersbergen 1:33:19
Theo van Vliet 1:38:23
Britt de Jager 1:55:14
Gonnie de Raadt 2:02:10
Suzanne Fa 2:01:02
Marja Heijdra 2:01:06
Nancy de Kok 1:46:35
Jolanda Ammerlaan 1:49:08
Veerle van der Stok 1:58:03
Ellen Zeegers 1:56:48
Yvonne Bek 2:11:15