In de week dat ik besloot volgend jaar niet de Londen marathon te lopen, moest wel nog even Antwerpen gelopen worden. April dit jaar sloeg ik de opties voor een marathon in 2022 er eens op na, en ontdekte dat Antwerpen zich prima aandiende. Na een jaartje een nachtmarathon te zijn geweest, hebben de Belgen ontdekt dat er meer mensen op zondagochtend komen. De prijs was schappelijk (€75 inclusief shirt). Een hotel was ook snel gescoord en zo werd het een uitje met vrouw en dochter. Ik zette mijn zinnen op een 3:10 eindtijd, wat -3 minuten op mijn pr zou betekenen.

De oplettende Thof loper heeft mij 2 weken geleden alleen ineens op de fiets gezien tijdens een training. Na een goede voorbereiding (500km in 3 maanden en veel op tempo getraind) raakte mijn lies overbelast. In de eerste duurloop dat ik dat voelde maakte ik me nog niet zoveel zorgen. De dinsdag daarna dat ik tijdens de training na 2,5km moest afhaken, was dat wel anders. Al lezende las ik dat je voeten niet vooruit landen, maar steeds een beetje voor je romp naar binnen komen. Goede buikspieren en een fitte core, ondersteunen daarbij. Aai dat onderdeel is inderdaad wel versloft. Ook bleek ik al wel veel km’s gemaakt te hebben, en dat dus lekker vaak op een uitdagend tempo. Een aantal weken rust was het medicijn. Die waren er alleen niet meer! Ik heb een week gerust en het toen weer getest met een 25km. Dat werd 21km want vanaf 18km deed iedere stap pijn.

Ik stond dus aan de start, met de twijfel of het pijnlijk zou worden en of uitlopen wel haalbaar en verstandig was. Daarom liep ik de eerste 21km met de rem erop. Rond dat punt liepen we in een groot park. Nog even een dixie bezet gehouden, maar daarna besloot ik het tempo op te schroeven. Het voelde immers nog best oké. Veel km’s liep ik vanaf dat punt in 4:20 ~ 4:30. Dat betekende dat ik veel mensen kon inhalen en toch steeds gelukkiger werd met de mogelijke eindtijd. Echt zwaar heb ik het dan ook niet meer gehad. Doordat ik me goed voelde maakte ik hier en daar een praatje, bedankte ik veel supporters en keek ik lekker rond. Dan valt eigenlijk pas goed op hoe lelijk Antwerpen is. Oude gebouwen, verloederde wijken en veel slechte wegen. De verzorging was wel goed geregeld en het publiek was enthousiast.
Bij de finish werd een mooie medaille omgehangen, waar ik wel héél blij mee ben deze keer. Eindtijd 3:17:05. Mijn lies krijgt nu echt even een paar weken rust. Tot dinsdag (op de fiets).

Edwin